رشته‌كوه اشترانكوه در شرق استان لرستان و یكی از بلندترین رشته‌كوه‌های زاگرس است اشتران كوه از غرب به شهرستان دورود از شمال به شهرستان ازنا و از شرق و جنوب به شهرستان الیگودرز محدود می‌شود
بلندترین قله این رشته‌كوه به نام سن‌بران ۴۱۵۰ متر بلندا دارد و مرتفع‌ترین نقطه استان لرستان است. این رشته‌كوه سرچشمه یكی از سرشاخه‌های رود دز به نام ماربره است كه در دوره كوهزایی جدید ایجاد شده‌است. این كوه از جمله كوه‌های جوان می‌باشد كه در حدود ۳۰ میلیون سال پیش ایجاد شده‌است.
قله‌های بلند و پر برف، دره‌های ژرف و طولانی، رودهای دائمی، پوشش گیاهی و جانوری بسیار متنوع، روستاهای كوهپایه‌ای از جمله ویژگی‌های اشترانكوه می‌باشد كه به سبب بلندی در شعاع ۱۰۰ كیلومتری به خوبی پیدا است. گفته می‌شود نام آن به سبب وجود قله‌های ۸ گانه كه هر كدام بلندتر از ۴۰۰۰ متر می‌باشد و مانند كاروانی از شتر به ردیف قرار گرفته، به شتركوه و یا اشترانكوه معروف گشته‌است.
قله‌های مهم آن از شمال باختری به جنوب خاوری این‌هاست: چال میشان، گل‌گل، گل‌گهر، سن بران، كوله لایو، میرزایی، فیالسون، لگه، سراب شاه تخت، سوزنی مهرجمال، پیاره دره تخت، پیاره كمندان، ازنادر و كوله‌جنو.
در ارتفاعات اشترانكوه دره‌هایی یخچالی وجود دارد كه در اصطلاح محلی به آنها چال می‌گویند. از جمله این چال‌ها می‌توان از چال میشان، چال كبود، چال بران، چال فیالسون، چال شاه‌تخت، چال پیارو و چال همایون نام برد.
رودهای كوچك بسیاری از این قله‌ها سرچشمه می‌گیرند كه مهره زرین، ماربره، گهررود، دره دایی و دره دزدان از آن جمله‌اند. دریاچه گهر در یكی از دامنه‌های جنوب باختری اشترانكوه و در دره گَهَررود قرار دارد.
دامنه‌های اشترانكوه از دیرباز محل استقرار برخی طوایف بوده است؛ چنانكه در حدود سال ۵۰۰ قمری، خاندان فضلویه كه از كردهای شام شمرده می‌شدند، پس از مهاجرت از آن‌جا و عبور از میافارقین و آذربایجان، در دامنه‌های شمالی سكوت گزیدند. آنان بعدها به اتابكان لرستان شهرت یافتند.مراتع دامنه‌های اشتران كوه مورد استفاده عشایر این ناحیه است. اشتران كوه و به‌ویژه دریاچه گهر دارای جاذبه‌های طبیعی بسیاری است.
این رشته كوه در حدود سال ۱۳۴۰ از لحاظ گونه‌های جانوری و گیاهی جزء مناطق حفاظت شده قرار گرفت و در سال ۱۳۴۸ جزء محیط زیست جهانی قرار گرفت. از گونه‌های جانوری آن می‌توان به خرس قهوه‌ای،روباه، كفتار، گراز، گرگ خاكستری، بز كوهی، قوچ، گربه وحشی، گربه جنگلی، سنجاب درختی، مار قیطانی وكبك دری و از پرندگان می‌توان به عقاب، كبك، جغد، اردك و شاهین اشاره نمود كه همگی تحت حفاظت محیط زیست می‌باشند.
در اشترانكوه پسته كوهی به فراوانی یافت می‌شود و پوشش گیاهی متنوع آن اعم از گون، ریواس و استپ‌ها در شیب ملایم بعضی نقاط و گل‌های طبیعی و خودرو محل مناسبی برای جانوران ساكن در اشترانكوه‌است كه در آن زاد و ولد كرده و از آنان تغذیه می‌كنند.
اشترانكوه پذیرای كوهنوردان و گردشگران و زمین‌شناسانی از اقصی نقاط كشور و خارج از كشور بوده كه برای تفریح و ورزش و پژوهش علمی مراجعه نموده‌اند.
در برخی از نقاط اشترانكوه سنگوارههایی یافته‌اند كه در میان آنها سنگوارههایی از جانوران مانند صدف و ماهی وجود دارد.
روستاهای بسیاری در كوهپایه اشترانكوه وجود دارند كه از آنها می‌توان به دره تخت، سیوله، كمندان و طیان كه همگی از توابع شهرستان ازنا هستند اشاره نمود. روستای دره تخت به دهكده گردشگری تبدیل شده‌است.
