امامزاده اسماعیل شناط ابهر

معرفی امامزاده اسماعیل شناط ابهر

امامزاده اسماعیل شناط، بنای مذهبی و تاریخی زیبایی است كه در شهر ابهر، استان زنجان واقع شده است. این بنا بر اساس شجره نامه، مدفن یكی از نوادگان امام علی (ع) به نام اسماعیل بن ابوالحسن می باشد.

بنای امامزاده اسماعیل از لحاظ معماری دارای ویژگی های منحصر به فردی است. پلان بنا از بیرون هشت ضلعی و از داخل به مربع تبدیل شده است. تزئینات ایوان ها، مقرنس و كاربندی های گچی و گره سازی می باشد. در قسمت بالای ورودی ها، در هر ضلع پنجره چوبی پر كار و زیبایی تعبیه شده كه نقش های آن گره سازی است.

گنبد این بنا نیز از زیبایی خاصی برخوردار است. این گنبد از نوع گنبد پنج و هفت با ساقه بلند می باشد و از پایین به بالا كاشی كاری شده است.

امامزاده اسماعیل شناط علاوه بر ارزش های مذهبی، از نظر معماری نیز حائز اهمیت است و به عنوان یكی از آثار تاریخی استان زنجان به ثبت رسیده است.

معماری:

• پلان بنا از بیرون هشت ضلعی و از داخل به مربع تبدیل شده است.
• تزئینات ایوان‌ها، مقرنس و كاربندی‌های گچی و گره‌سازی است.
• در قسمت بالای ورودی‌ها، در هر ضلع پنجره چوبی پركار و زیبایی تعبیه شده كه نقش‌های آن گره‌سازی است.
• گنبد این بنا از نوع گنبد پنج و هفت با ساقه بلند است و از پایین به بالا كاشی‌كاری شده است.

تاریخچه:

• قدمت این بنا به دوران صفویه می‌رسد.
• در طول تاریخ، مرمت‌ها و بازسازی‌های متعددی بر روی آن انجام شده است.
• در سال 1386، با شماره 3817 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

جاذبه‌ها:

• در محوطه امامزاده، درخت چناری كهنسال وجود دارد كه قدمت آن به چند صد سال پیش می‌رسد.
• در داخل بنا، ضریحی زیبا و منقش به آیات قرآن كریم و احادیث ائمه اطهار (ع) قرار دارد.
• در اطراف حرم، حجره‌ها و زائر سراهایی برای استراحت زائران وجود دارد.

مسیر دسترسی:

امامزاده اسماعیل شناط در شهر ابهر، خیابان طالقانی شمالی واقع شده است. برای دسترسی به این مكان می‌توانید از وسیله نقلیه شخصی یا اتوبوس‌های درون شهری استفاده كنید.

امامزاده اسماعیل شناط، بدون شك یكی از زیباترین و مهم‌ترین اماكن تاریخی و مذهبی استان زنجان است. این مكان مقدس، با معماری چشم‌نواز، تاریخ پرفراز و نشیب و فضای معنوی روح‌بخش، هرساله زائران زیادی را به خود جذب می‌كند.

امامزاده اسماعیل بنای تاریخی بسیار زیبایی است كه در منطقه شناط در شمال شهرستان ابهر در جاده ترانزیتی ابهر- تاكستان قرار دارد. پلان بنا از بیرون هشت ضلعی است كه از درون به مربع تبدیل گردیده است. این بنا تماماً از آجر ساخته شده و اضلاع هشت‌گانه آن یك در میان به طور قرینه از چهار ایوان با ورودی به شبستان بقعه به سبك قوس‌های جناغی ساخته شده است. تزئینات ایوان‌ها، مقرنس‌ها و كاربندی‌های گچی و گره‌سازی است و در قسمت بالای ورودی‌ها در هر ضلع پنجره چوبی پركار و زیبایی تعبیه شده كه نقوش آن گره‌سازی و از موتیفی به نام شمسه در طرح‌های مختلف منشعب است. اضلاع چهارگانه دیگر بنا در نمای بیرونی به صورت طاق نماست و در وسط هر ضلع كلمه الله و سه كتیبه دیگر كلمه محمد (ص) را نمایش می‌دهد.

داخل این بنا كه به صورت چهارگوش است گچ‌كاری و آینه‌كاری بسیار زیبایی، متشكل از گُل و بوته‌های اسلیمی و تصاویر پرندگان با استعمال رنگ و گره‌سازی درهم آمیخته و جلوه خاصی به درون بقعه بخشیده است. در گرداگرد بقعه سوره جمعه به خط ثلث جلی نوشته شده است. بر فراز شبستان، گنبد بسیار زیبایی به سبك دوجداره از نوع گنبد پنج او هفت با ساقه بلند نشسته است. این گنبد از پایین به بالا كه تماماً كاشی‌كاری است از نظر تزئینات و نقوش به چهار قسمت تقسیم گردیده است. ابتدا قسمت پایین گنبد كه با كاشی‌های سفید، مشكی، زرد و سبز اجرا شده، شكل‌های صلیب شكسته به سبك راسته خفته پدیدار گردیده است. بالای این قسمت كتیبه‌ای است كه با كاشی‌های رنگین محدود و كلمات علی (ع) به خط كوفی معقل در آن تكرار شده است. قسمت سوم گنبد با موتیف‌های هندسی كه از خطوط متقاطع لوزی‌های متقارن پدید آورده‌اند تزئین گردیده، منتهی‌الیه گنبد با خطوط مورب و موازی با كاشی رنگی مزین است.

بنابر گفته‌های تذكره‌نویسان نسب ایشان به علی بن ابیطالب (ع) می‌رسد و زمان وفات وی را اوایل قرن ششم هجری قمری ذكر نموده‌اند ولی آنچه مسلم است، سبك معماری نشان‌دهنده احداث بنا در قرن نهم بوده و تزئینات الحاقی آن در اواخر دوران صفویه انجام شده است.