تجكی یكی از شیرینی‌های شهر خاش در استان سیستان و بلوچستان است. تجكی با سمنو یكسان نیست. وقتی دو چیز را یكی می‌دانیم اول از همه باید شباهت‌ها و تفاوت هایشان را درك كنیم و بعد از آن كه از همه لحاظ شبیه هم بود می‌توانیم بگوئیم این دو یكی اند. حتی با این شباهت‌ها هم نمی‌توانیم هر نامی را جایگزین نام قبل كنیم. حال همین اتفاق در مورد تجگی و سمنو اتفاق افتاده. روش تهیه سمنو و تجگی به هیچ وجه شبیه هم نیستند و تنها شباهت شان در مواد اولیه شان است.
دستور شماره یك
در زیر روش تهیه تجگی را می‌آوریم.
مواد لازم:
روغن
آب
آرد تجگی*
روش تهیه:
در وهله اول خمیر تجگی را مانند خمیر نان با این تفاوت كه هیچ ماده اضافی به آن نمی افزائیم آماده می‌كنیم.
روغن را در ظرفی ریخته و خمیر آماده شده را در روغنی كه از قبل سرخ شده پهن می‌كنیم و می‌گذاریم یك طرف آن در روغن سرخ شود. هنگامی كه یك طرف آن به رنگ طلایی در آمد خمیر را بر می گردانیم و می‌گذاریم سمت دیگر آن نیز به همین روش پخته شود.
در پایان ذكر چند نكته نیاز است:
۱: قدیم ترها ظرفی كه تجگی در آن بود را زیر آتش می‌گذاشتند و روی ظرف زغال می‌ریختند تا هر دو طرف تجگی با هم پخته شود.
۲: تجگی هنگامی كه پخته شد مواد درون آن چسپندگی زیادی ندارند و برای این امروزه به آرد جوانه گندم كمی آرد گندم اضافه می‌كنند.
۳: طعم تجگی با قتلمه و چلبك و قلیفی فرق می‌كند.
دستور شماره دو
تجكی:(جوانه گندم)
موادلازم:
۱. گندم جوانه زده و آسیاب شده
۲. آردمعمولی
۳. روغن حیوانی
ابتدا مقداری پودر جوانه گندم و آرد معمولی را به صورت خمیر درآورده و باآن نان كماچ مپزیم و بعدآن راداخل روغن جوشانده شده وسرد شده خرد می‌كنیم و خوب هم می‌زنیم شیرینی آماده است.
