روستای اسطلخ جان

موقعیت جغرافیایی و تاریخچه آن :

روستای اسطلخ جان از توابع بخش رحمت آباد شهرستان رودبار زیتون، با مختصات جغرافیایی ۴۹ درجه و ۳۶ دقیقه طول شرقی و ۳۷ درجه و ۱ دقیقه عرض شمالی، در ۱۰كیلومتری شمال شرقی شهر رستم آباد و ۲۲ كیلومتری شهرستان رودبار قرار دارد. ( آدرس : اتوبان تهران –رشت – قبل از تونل دوقلو / پایگاه حلال احمر –بعد از روستای شهران – روستای اسطلخ جان)

این روستا، از شمال به روستای شهران و اتوبان قزوین رشت، از غرب به كوههای درفك و ارتفاعات جنگلی از جنوب به روستای لیسن،فتحكوه،دیورش و شیركوه و شرق به روستای خرشك و شهر توتكابن منتهی می شود

روستای اسطلخ جان از دو بخش : جلگه‏ای و كوهپایه‏ای تشكیل شده است. نواحی كوهپایه‏ای آن، مساحت بیشتری دارد و ارتفاع آن از سطح دریا در حدود ۳۲۰ متر است. میزان بارندگی سالیانه آن ۱۳۰۰ میلی‏متر گزارش شده است. آب و هوای آن در قسمت دامنه‏ای معتدل و مرطوب و در قسمت جلگه‏ای گرم و مرطوب است. این روستا قدمتی چند صد ساله دارد و نام قدیم آن « سلچان» بوده است كه بعد به مرور زمان و با توجه به فراوانی استخر به با گویش محلی به اسطلخ جان تعغیر نام یافت . براساس سنگ قبور های موجودوكتیبه هایش ازمردم. ، به زبان‏ وگالشی سخن می‏گویند، دین اسلام دارند و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. كه یكی از جاذبه های توریستی این منطقه امامزاده محتشم آن می باشد كه در قلب جنگل انبوه قرار دارد و هر ساله توریست های زیادی برای زیارت و سیاحت به آن مراجعه می كنند

الگوی معیشت و سكونت:

براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۸۷، روستای ۱۱۱۵نفر جمعیت داشته است كه در اثر مهاجرت اكنون جمعیت روستا رشدی چندان نداشته است
اقتصاد روستایی اسطلخ جان ، بر پایه فعالیت‏های زراعی، دامداری و خدمات استوار است. گذر رودخانه پر آب سفید رود از جنوب روستا باعث رونق شالیكاریشده و برنج مهم‏ترین محصول زراعی آن است. پرورش گاو، گوساله و گوسفند به طور سنتی در روستا متداول است و گوشت، ماست، شیر و پنیر از فرآورده‏های مهم آن است. پرورش طیور خانگی مرغ و اردك و بافت انواع جوراب و شال توسط زنان روستایی از دیگر فعالیت‏های مردم روستای می باشد این روستای كوهپایه‏ای- جلگه‏ای، بافت پراكنده خطی دارد و به موازات، رودخانه سفیدرود و جاده گسترش یافته است.

معماری خانه‏‏های روستای اسطلخ جان دارای دو شكل قدیمی و جدید است. مصالح به كار رفته در خانه‏های قدیمی شامل چوب، گل، سنگ و پوشال است،‏ اما در ساخت خانه‏های جدید از آجر، سیمان، تیرآهن و ورق گالوانیزه استفاده می‏شود. اكثر خانه‏ها با سقف‏های شیروانی از اتاق‏های تو در تو تشكیل یافته كه از طریق ایوان به یكدیگر مرتبط هستند و حیاط‏های بزرگی دارند. این خانه‏ها با ایجاد پرچین یا دیوارهای بلوكی، از یك‏دیگرجدا شده اند.