در شرقی ترین نقطه استان اردبیل و شهرستان نمین روستایی وجود دارد بنام روستای گلشن كه با كشور جمهوری آذربایجان مرز مشترك دارد و حدودا از خط مرزی بطول ۲ كیلومتر فاصله دارد كه مردم آن با دامداری و كشاورزی زندگی را سپری می كنند . زبان مردمان روستا تالشی می باشد و در عین حال پیران و ریش سفیدان روستا نیز به زبان تركی مسلط می باشند روستای گلشن كه در نزد اهالی روستا و در روستاها و شهرهای منطقه به كلش معروف است . علت معروفیت روستا به این نام به این دلیل است كه درسالهای نه چندان دور مردم روستا بیشتر مشغول كشت و برداشت گندم و جو بوده اند كه ته مانده های آن كه در زمین زراعی باقی می ماند را كلش می نامیدند و روستا را هم به همین دلیل كلش نامیده اند .روستای گلشن از طبیعت سر سبز و بسیار زیبایی برخوردار است .از اماكن و نقاط تاریخی این روستا می توان به این موارد اشاره كرد . مقبره پیر جماد (پیرجماعت) كه در یك كیلومتری شمال روستا و در با لای قله قرار گرفته است و دارای بنایی گنبدی شكل می با شد ، كه مورد احترام اهالی روستا و محبان این شیخ عظیم می باشد. شیخ مذكور از شاگردان شیخ صفی الدین اردبیلی بوده و در بین اهالی روستا می زیسته و با آنها بیتوته می نموده است.در محوطه اطراف این مقبره نیز قبور اهالی روستا واقع شده است .درختی مثمر (درخت هلو) كه در منطقه ای بنام شینه جان (شیرین جان ) واقع شده است. چشمه شفاء بخش كه در میانه كوهی بنام دینسو (كوهی كه روبروی ده) قرار دارد و به اعتقاد مردم روستا كسانی را كه مریضی صعب العلاج داشته و از آب این چشمه استفاده كنند به اذن و لطف خداوند باریتعالی شفاء داده می شوند.همچنین دو مسجد بنام های پیر عمه كه در قسمت جنوبی روستا قرار دارد و مسجد غریب السید (سیدی كه از جای دیگری به این روستا آمده بود و غریب نیز بوده) می باشد.