گلیم یكی از دست بافته‌های مهم و اصلی مردم در كهگیلویه و بویراحمد است كه بسیاری از خانواده‌ها به ویژه در مناطق روستایی و عشایری این استان از طریق آن امرار معاش می‌كنند.
این دست بافته نیز همانند سایر صنایع‌دستی این استان دارای خصوصیات، ویژگی ها، ظرافت‌ها و زیبایی‌های منحصر به فردی است.
بافت گلیم در استان كهگیلویه و بویراحمد دارای قدمت چندین ساله است.
در زمینه نحوه بافت این صنعت دستی باسد گفت كه پس از اتمام چله‌كشی كار بافت گلیم آغاز می‌شود.
چله‌كشی یعنی استفاده از نخهای تابیده شده تار در بافت صنایع‌دستی و دست بافته‌ها كه جنس آنان معمولا از پشم یا موی بز است.
طرحها و نقشه‌های بكار رفته در بافت گلیم معمولا به صورت ذهنی است و به همین دلیل بافنده در هنگام بافت آن از ذهن خود استفاده كرده و طرحهایی را كه از قبل دیده و یا از بزرگان خود به ارث برده بر روی گلیم پیاده می‌كند.
معمولا بسیاری از طرحها و نقشه‌های بكار رفته در بافت گلیم در استان كهگیلویه و بویراحمد سنتی است و از نقش مایه‌هایی كه در زندگی روزمره یك بافنده وجود دارد، استفاده می‌شود.
اندازه گلیم‌های بافته شده در این استان معمولا یك در ۱/۵متر و یا ۱/۵ در دو متر است البته گاهی اوقات در اندازه‌های بزرگتر دو در سه متر نیز تولید و عرضه می‌شود.
برای تولید هر مترمربع گلیم حدود ۱/۵كیلوگرم پشم و یك كیلوگرم پنبه یا موی بز استفاده می‌شود.در بافت گلیم گره وجود ندارد و فقط نخهای رنگی به صورت یك در میان از بین تارها عبور می‌كند.
موارد مصرف گلیم شامل زیرانداز و تابلوفرش به منظور تزیین منازل است.
رنگهای بكار رفته در بافت گلیم به صورت سنتی و گیاهی است و معمولا از رنگهای گیاهان موجود در طبیعت استفاده می‌شود.
گلیم بافی در این استان بیشتر توسط زنان و دختران عشایر و روستایی و در بیشتر مناطق استان بافته می‌شود. سابقه گلیم بافی در این استان بسیار طولانی و شباهت زیادی به گلیم بافی در استان فارس دارد. از مراكز مهم گلیم بافی می‌توان موردراز علیا، موردراز سفلی، گنجه كان، یوسف آباد، سپیدار و تنگ سرخ در نزدیك یاسوج و منطقه سادات محمودی در ۱۰۵ كیلومتری یاسوج را نام برد. منطقه مهم دیگر تولید گلیم منطقه “بهمنی” سردسیر از توابع دهدشت واقع در ۲۵۰ كیلومتری یاسوج را نام برد. منطقه مهم دیگر تولید گلیم منطقه دوگنبدان نیز در نقاطی مانند سربیشه، بید زرد، دره پلنگی بافت گلیم رواج دارد. در بی بی حكیمه در ۸۵ كیلومتری دو گنبدان كه منطقه ای عشایری است، بافت گلیم از رونق ویژه ای برخوردار است. نقوش بكار رفته در گلیم‌های عشایری استان كهگیلویه و بویر احمد بسیار متنوع است كه از میان آنها می‌توان به نقش شانه یا شونه اشاره كرد. این نقش در اكثر نقاط استان در بافت گلیم بكار می‌رود ولی در هر منطقه با منطقه دیگر متفاوت است.
نقش لوزی: نقشایه دیگری است كه در گلیم‌های عشایر استان دیده می‌شود. تنوع رنگ آمیزی و تنوع نقش لوزی در مناطق تولید گلیم، بویژه در مناطق سادات محمودی بسیار چشم گیر است.
نقش آغاجری: یكی دیگر از نقوش رایج در گلیم این استان است كه همیشه در تركیب بندی افقی به كار می‌رود احتمال دارد بدلیل مجاورت عشایر این استان با عشایر قشقایی این نقش از گلیم‌های آنها اقتباس شده باشد.
نقش چهارپر: از نقوش بسیار جالب گلیم‌های این منطقه است كه معمولاً بصورت تك گل‌های مجزا از یكدیگر در تركیب بندی‌های افقی و لوزی دیده می‌شود.
نقش خراسانی: این نقش كه معمولاً در تركیب بندی افقی گلیم‌های عشایری به كار می‌رود به دو شكل متفاوت مشاهده شده است.
نقش چنگ: نقش زیبایی است كه زینت بخش بسیاری از گلیم‌های منطقه است و اغلب درتركیب بندی لوزی مشاهده می‌شود. دیگر نقوش بكار رفته در گلیم‌های این خطه عبارتند از: نقش پرنده ، نقش دانه بیگی، نقش گل تهرانی و نقش فی البداهه. حاشیه گلیم‌های استان كهگیلویه و بویر احمد بسیار ساده است و تنوع كمتری در آن دیده می‌شود . معروف‌ترین حاشیه‌ها عبارتند از: حاشیه خراسانی، حاشیه هفت و هشت، حاشیه كتابی و حاشیه بندروی.
