جزیره خارك یا خارگ جزیره‌ای است در ۳۸ كیلومتری ساحل ایران (بندر گناوه) در خلیج فارس و بخشی از استان بوشهر است.
در این جزیره یكی از مهم‌ترین پایانه‌های صادرات نفت جهان بنا شده‌است.
جزیره خارك طاقدیس ملایمی است كه میانگین شیب لایه‌های سطحی آن میان ۱۰ تا ۱۵ درجه‌است. بلندترین نقطه جزیره كوه دیده‌بان نام دارد كه ارتفاع آن از سطح دریا ۸۷ متر است. در این نقطه مدت‌ها پیش فانوس كوچكی نیز كار گذاشته بودند. در سوی شمال جزیره كوه تخت و در سوی جنوب آن كوه گردن‌اشتر قرار دارد.
در سال ۱۹۱۶ میلادی برای حمل سنگ از حوالی مقبره علمدار در خارك، راه‌آهنی تا اسكله جزیره كشیده شد. این خط آهن به دست كاپتن تامسون، افسر مهندسی سلطنتی انگلیس ساخته شده و سنگ‌های آن به مصرف زیرسازی راه‌آهن بصره به بغداد و زیرسازی مخزن‌های پالایشگاه نفت آبادان رسید.
خارك قدیم
كتیبه‌ای از دوران باستان در خارك سنگ‌نوشته‌ای به زبان پارسی باستان و خط میخی موجود است كه از این كتیبه به‌عنوان سندی دیگر درباره نام خلیج فارس یاد می‌شود. در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۳۸۷ افرادی مخفیانه به طور تعمدی به تخریب این سنگ‌نوشته دست زدند كه هم‌اكنون تا ۷۰ درصد آن نوشته تخریب شده‌است.
اماكن جزیره خارك پیش از استقرار صنعت نفت از شرق به سمت غرب عبارت بودند از:
آثار قلعه هلندی‌ها، گورستان اسلامی، آبادی خارك، خط راه آهن، گورستان مسیحی، قبر ابوبكر، قبر علمدار، باغ هلندی‌ها، گورستان پیش‌اسلامی، دخمه‌ها، بقعه میر محمد، قبر دیده‌بان، كرّه‌انگیزها.
بلندی‌های جزیره در غرب آن قرار دارند و عبارت‌اند از: كوه تخت، كوه لشكری، كوه دیده‌بان و كوه گردن‌اشتر.
