ورود آریایی‌ها در حدود هزاره دوم پیش از میلاد به ری و استقرار شعبه‌ای از آنها در مسیر حركت خود به شمال و غرب، آثاری از خود بر جای گذاشته كه شواهد آن به صورت كوره‌های سفال پزی در كهریزك و نیز در سال ۱۳۷۳ در تپه معمورین در فرودگاه بین المللی امام خمینی به دست آمده‌است.
پس از ورود به آریایی‌ها كه مهمترین آنها مادها و پارس‌ها می‌باشند و در آمیختن آنها (مادها) با بومیانی كه پیش از آنها در این سرزمین مستقر بودند این منطقه نیز در تقسیم بندی مادها به رماد رازی یا راگا، راگس كه در جنوب تهران قرار داشت قرار گرفت (۷۲۰ – ۵۵۰ پ.م) با پیروزی كوروش بر جد خود آژدهاك در سال (۵۵۰پ.م) پایه‌های اولین امپراتوری بزرگ جهانی پی‌ریزی شده كه مدت دو قرن تا سال (۳۳۰ پ.م) دوام یافت این امپراتوری علاوه برسرزمین‌های واقع در محدوده حكومت ماد از شرق تا سند، غرب تا آسیای صغیر را نیز در بر می‌گرفت، در تقسیم بندی داخلی تغییرات چندانی نسبت به دوره ماد داده نشد و ایالات مادی همچنان با همان نام بر جای ماندند در این دوره این منطقه در محدوده (رك) قرار داشته‌است.
در بند ۱۲ از ستون ۱ متن پارسی باستان كتیبه بیستون آمده‌است:
داریوش شاه گوید: پس از آن، (فرورتیش) با سواران كم گریخت، سرزمینی (ری) نام در ماد سو روانه شد…
در بند ۱۱ ستون ۳ متن پارسی باستان بار دیگر از ری نام برده می‌شود.
داریوش شاه می‌گوید: پس از آن من سپاه پارسی را از ری نزد ویشتاسپ فرستادم…
اسكندر مقدونی در تعقیب داریوش سوم از راه همدان به ری وارد می‌شود و ویرانی‌ها به بار می‌آورد. پس از مرگ وی به دست سردارانش تقسیم شد و در این میان سلوكوس سردار نامی او با غلبه بر آنتیگون قسمت اعظم آسیای غربی را تصرف نموده و سلسله سلوكی را در سال (۳۱۲ پ.م) تشكیل داد.
در عهد سلوكیان، در ری زلزله‌ای شدید روی داد، شهر بر اثر این زلزله ویران شد و سلوكوس اول (بین سالهای ۳۱۲-۲۸۰ قبل از میلاد) شهر را دوباره ساخت و نام زادگاه خود اورپس را بر آن نهاد، به همین خاطر در دوران سلوكیان از شهر ری به نام اورپس در تاریخ یاد می‌شود.
كاروانسرای شاه‌عباسی شهرری، اكنون به عنوان انبار استفاده می‌شود.
در عصر اشكانیان به علت اینكه آثار بجا مانده از اشكانیان توسط سلسله بعدی یعنی ساسانیان از بین رفته‌است اطلاعات زیادی در دست نیست و لی آنچه مسلم است ری همچنان اهمیت خود را حفظ كرده و برج و باروی عظیمی در نزدیكیو ابتدای چشمه سوربن یا چشمه علی فعلی كه اختصاص به شاهان و امرا داشت ساخته شده‌است. در این دوران ری به صورت یك مركز دینی تجاری و قطب كشاورزی و دامداری به حیات خود ادامه داده‌است.
شهر ری در دوران ساسانیان از مراكز بزرگ دینی زرتشتیان بود و در آن به وسیله موبدان موبد نوعی حكومت دینی نظیر واتیكان وجود داشت. باید گفت ری در دوره ساسانیان شهر مقدس نامیده می‌شد و آتشكده ری از بزرگترین آتشكده‌های آن عصر بود كه بقایای آن نیز هم اكنون وجود دارد.
