این جنگل در ۲۴ كیلومتری شهرستان طبس واقع شده است و بیشتر اراضی این منطقه كوهستانی است و ارتفاعات صعب‌العبوری دارد. در شهریور ماه ۱۳۷۵ خورشیدی هنگام بازدید مرحوم دكتر جوانشیر (از گیاه‌شناسان بزرگ ایران) از رستنی‌های اطراف دامنه كوه شتری در شرق طبس، چوبدستی یكی از روستاییان توجه ایشان را جلب می‌كند كه آن را با نام محلی سنو می‌خواندند. آثار جوانه‌های روی آن نشان‌دهنده آن بود كه از زبان گنجشك است. این گونه جنگلی به صورت انحصاری در شرق كشور و فقط در این منطقه وجود دارد.
استفاده بی‌رویه از پوشش گیاهی عامل اصلی تخریب جنگل‌های طبیعی استان می‌باشد كه سبب شده است در سطح این استان اثری از جنگل‌های انبوه دیده نشده و از وسعت جنگل‌های نیمه انبوه نیز به مقدار زیادی كاسته شود.
جنگل‌های دست‌كاشت دارای پوشش درختچه‌ای و درختی از جمله گز، اسفناج وحشی (آتریپلكس) و تاغ می‌باشند كه برای كاهش توفان‌های كویری و تثبیت شن‌های روان كاشته شده‌اند. این گیاهان از پایدارترین گونه‌های كویری می‌باشند كه می‌توانند در برابر كم‌آبی و توفان‌های شدید و وزش شن‌های روان پایداری نمایند. این جنگل‌ها در شهرستان‌های ابركوه، صدوق، خاتم، طبس و میبد دیده می‌شوند.
شرایط طبیعی و محیطی حاكم بر منطقه مانند كمبود منابع آب، خشكی و شوری خاك، باعث ایجاد و گسترش پوشش گیاهی خاصی (عمدتاً مرتعی) شده است. مراتع استان اغلب شامل گیاهان شورپسند است. این مراتع به دلیل اهمیت محیطی و اقتصادی نظیر تولید علوفه، استفاده در داروسازی، ایجاد اشتغال و نیز چشم‌اندازهای طبیعی و تفرجگاهی، ارزش حیاتی دارند. مراتع استان یزد به لحاظ پوشش گیاهی به سه دسته خوب، متوسط و ضعیف دسته‌بندی می‌شوند. مهم‌ترین گونه‌های موجود در این مراتع را درمنه، قیچ، گون، علف شور و اِشنان تشكیل می‌دهند.
كارشناسان محیط زیست و پژوهشگران تاكنون ۸۰۰ گونه گیاهی در مناطق مختلف این استان شناسایی كرده‌اند كه اغلب این گونه‌ها دارویی است و بسیاری از آن‌ها منحصر به استان یزد است و در سایر استان‌ها كمتر یافت می‌شود. بسیاری از مناطق استان یزد كانون گونه‌زایی گیاهی به شمار می‌روند اما در این میان شیركوه و كوهپایه‌های آن ركورددار تنوع گونه‌های گیاهی است.
