سنِجان كه در متون به صورت سنیجان و سینجان نیز مشاهده شده‌است شهریست در۵ كیلومتری جنوب غربی اراك واقع در استان مركزی. معنای لفظی نام این شهر آشیانه عقاب عنوان شده‌است.
جمعیت این شهر (با احتساب شهرك نبئی كه یك شهرك جدیدالاحداث زیرمجموعه این شهر است) بالغ بر ده هزار نفر است و مردمان آن به زبان فارسی با لهجه خاص خود سخن می‌گویند (مشابه لهجه بومیان اراك). این منطقه در سالهای نه چندان دور یكی از مناطق عمده تجمع یهودیان ساكن استان مركزی به حساب می‌آمده و بخش عمده‌ای از ساكنان آن را بومیان كلیمی مذهب تشكیل می‌داده‌اند. سنجان با این حال كه فاصله كمی با اراك دارد ولی از لحاظ آب وهوایی اختلاف قابل ملاحظه‌ای با اراك دارد به طوری كه دارای زمستان‌های سرد و برفی و تابستان‌های خنك است.این شهر قبل از تبدیل شدن به شهر مركز دهستان قره كهریز به حساب می‌آمد كه شامل خود این منطقه و چندین روستای اطراف آن می‌شد. قدمت این شهر با توجه به كشف سكه‌های تاریخی (مربوط به دوره قراقویونلوها) در آن و وجود دو امامزاده قدیمی در آن بیش از هزار سال تخمین زده می‌شود. روستاها و شهرهای مجاور این شهر غیر از اراك عبارت‌اند از كرهرود (شمال شرقی)، ضامنجان (جنوب)، گوار و عقیل آباد (جنوب شرقی) و غنیارق (غرب). سنجان امروزی حاصل اتصال دو روستای مجاور سنجان و فیجان می‌باشد كه پیش از این به همراه شهر امروزی كرهرود به «سه ده» معروف بوده‌اند. خط راه آهن كشوری نیز از مجاورت این شهر عبور می‌كند و این شهر در كناره جاده بین شهر اراك-شازند واقع شده‌است. در هر محله سنجان و فیجان حداقل یك مسجد و یك حمام عمومی وجود دارد. محلات سنجان عبارت‌اند از محل بالا، محل پایین، قلعه، سرچغا، باغ شیب، سرجو، در امامزاده و محلات فیجان عبارت‌اند از فیجان بالا، فیجان پایین (سر لرزنه)، سركمر، در گوشه وقلعه. كوه قصبه واقع در شرق این شهر مشرف به مزارع و باغهای زیبایی است كه نمای طبیعی این شهر را فوق العاده زیبا ساخته‌است. پارك كلاله واقع در غرب این شهر و محل تفریحی سلاله واقع در درختستانهای شرق این شهر از مراكز تفریحی و دیدنی این منطقه از استان مركزی می‌باشد. مسجد شبستان این شهر دارای قدمت ۲۰۰ ساله‌است. صنایع دستی این شهر شامل گیوه از نوع صادراتی و قالی است. محصولات زراعی عمده این شهر شامل سبزیجات، گردو و انواعی از میوه‌های درختی است.
