پناهگاه حیات وحش جاسب در منتهی‌الیه جنوب شرقی استان مركزی و در شمال نراق از توابع شهرستان دلیجان واقع شده است.
پناهگاه حیات وحش جاسب با مساحت ۱۷۱۰۰ هكتار، از كوه‌های خشك صخره‌ای، دره‌ها، تپه‌ها و دشت تشكیل یافته است. بلندترین نقطه این پناهگاه قله كوه ولیجا با ارتفاع ۳۱۵۱ متر و كمترین ارتفاع آن در تنگه رودخانه ازنا با ارتفاع ۱۸۰۰ متر می‌باشد.
در پناهگاه حیات وحش جاسب میانگین بارش سالانه ۲۹۵ میلی‌متر و متوسط دمای سالانه ۵ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد ثبت شده است.
در پناهگاه حیات وحش جاسب ۱۳۵ گونه گیاهی از ۳۵ خانواده می‌رویند كه از میان آن‌ها ۲۳ گونه علفی، ۱۰۴ گونه بوته‌ای، ۸۰ گونه درختچه‌ای و ۴۰ گونه درختی دیده می‌شود. گونه‌های بُنه (پسته وحشی) و بادام كوهی از عناصر اصلی پوشش جنگلی منطقه به شمار می‌روند. این جنگل‌ها به دلیل محدودیت سطح گسترش آن‌ها در استان مركزی، از ارزش حفاظتی برخوردار بوده و نیازمند توجه بیشتری در این خصوص می‌باشند. زالزالك، انجیر وحشی، زرشك، گون، هزار خار، چوبك، گل ماهور، ریش بز، زنبق بیابانی، جاروی علفی و گل قاصد از دیگر گونه‌های گیاهی این منطقه هستند.
در پناهگاه حیات وحش جاسب جانورانی چون قوچ و میش، گرگ، روباه، خرگوش، گراز، تشی، خارپشت، دوپای كوچك، كبك، تیهو، بلدرچین، قمری، سبز قبا، چكاوك كاكلی، شاه بوف، سارگپه، عقاب دو برادر، دلیجه و بسیاری جوندگان و خزندگان زندگی می‌كنند. در سال‌های نه چندان دور در مناطق پیرامون پناهگاه حیات وحش جاسب و تپه ماهورهای آن شمار زیادی هوبَره وجود داشت اما اكنون به تعداد اندك مشاهده شده است.
از گونه‌های باارزش دیگری كه به صورت گروهی و جفت جفت در طبیعت این منطقه یافت می‌شود نوعی باقرقره به نام كوكر شكم سیاه است كه پرنده‌ای بی‌نظیر در عرصه طبیعت می‌باشد. از خصوصیات جالب این پرنده این است كه كوكر شكم سیاه پس از آشامیدن آب، پرهای جلوی سینه خود را با مقدار زیادی آب آغشته می‌كند و به خاطر قدرت بالای پرها در جذب آب، آب زیادی در پرها ذخیره شده و مسافت زیادی را می‌پیماید تا به جوجه‌های خود برساند.
این منطقه در سال ۱۳۸۱ خورشیدی توسط شورایعالی حفاظت محیط زیست، به عنوان «پناهگاه حیات وحش» مطرح می‌باشد.
