غار كیخسرو در ۳۵ كیلومتری جنوب غربی اراك و در جانب غربی رودخانه قره‌چای و نزدیكی روستای خسبیجان در قله كوه مرتفع شازند (شاه زنده) از رشته كوه راسوند واقع شده و یكی از غارهای استان مركزی به شمار می‌رود.
دهانه ورودی این غار به ابعاد ۱/۹۰×۱/۳ متر، در ارتفاع ۲۸۹۰ متری از سطح دریا (در نزدیكی قله جنوب كوه) به سوی غرب قرار دارد. داخل غار یك دهلیز باریك به طول ۱۸ متر و عرض ۶ متر و ارتفاع ۳ متر دیده می‌شود كه در پایان به حفره‌ای اتاق مانند می‌رسد كه زیر چند تخته سنگ قرار دارد و چاهی نیز به سمت بالا دارد. به دلیل وجود دو دهانه چاهی در بالای غار، در طول روز غار كاملاً تاریك نیست.
غار كیخسرو جایگاه ویژه‌ای در اسطوره‌های ایران باستان دارد و نزد زرتشتیان جهان یكی از مكان‌های مقدس به شمار می‌رود به طوری كه همه ساله تعداد زیادی از زرتشتیان ساكن ایران و كشور هندوستان، جهت زیارت و ادای نذر، به این مكان مراجعه می‌نمایند.
همانطور كه از نام غار برمی‌آید، این غار منتسب به كیخسرو می‌باشد. بر اساس كتاب شاهنامه فردوسی، كیخسرو (پسر سیاوش و فرنگیس) به عنوان پادشاهی عادل و دادگر در ایران زمین مطرح بوده است. وی پس از شصت سال پادشاهی، از بیم افتادن در خودپرستی، تاج و تخت را به لهراسب واگذار می‌كند. كیخسرو قبل از مرگ بدن خود را در چشمه بلاغ شستشو داده و سپس به درون غار رفته و هرگز برنگشته است.
هم‌اكنون در نزدیكی غار و روستای الرج و گورزار در دامنه كوه، تعدادی سنگ قبر به ابعاد ۵۰×۲۲۵ سانتی‌متر وجود دارد كه به علت فرسایش، مطالب روی سنگ‌ها قابل تشخیص نیست اما بسیار مورد توجه و احترام زرتشتیان می‌باشند و آنان معتقدند كه این قبور متعلق به پهلوانان نامی ایران كه همراه شاه كیخسرو بوده‌اند، می‌باشد. بر روی دیواره‌های غار نیز اسامی پهلوانان ایرانی از جمله پولاد تیرانداز و سیاوش شهریار حك شده است.
غار كیخسرو به نام‌هایی چون غار شازنده و غار شاه كیخسرو نیز خوانده می‌شود.
