در شهر آستانه، سه آرامگاه یا مقبره به نام‌های سهل بن علی (ع)، طالب بن علی (ع) و جعفر بن علی (ع) قرار دارد. این امامزادگان مورد توجه مردم و سلاطین شیعه ایران بوده است. بنای سهل بن علی دارای صحن، رواق، گنبد بزرگ و كتیبه‌ای از سنگ مرمر لوزی شكل در بالای در ورودی رواق است. در كتیبه منظوم و گچبری شده بنا، تاریخ آغاز قرن دوازدهم هـ .ق آمده است. تزیینات بنا شامل نقاشی و قطاع‌سازی نیم گنبدها، دو كتیبه گچبری و چند پنجره چوبی مشبك بزرگ و كتیبه‌هایی به خط نسخ است
امامزاده سهل بن علی مربوط به دوره صفویه و در ۴۵ كیلومتری جنوب غربی اراك واقع شده. بعد از خراب شدن روستای آستانه در زمان حمله مغول به ایران، وجود این امامزاده مهم‌ترین دلیل توجه صفویان به آستانه و بازسازی این شهر و نوسازی آن به حساب میاد.
در شهر آستانه، ۳ امامزاده تاریخی سهل بن علی، جعفر بن علی و طالب بن علی وجود داره كه از نوادگان امام سجاد محسوب می‌شن كه بنابر دلایل نامعلومی به ایران مهاجرت كردن و در كرج ابودلف فوت كردن. بر روی سنگ قبر امامزاده سهل بن علی، تاریخ ۷۷۲ هجری قمری درج شده كه تاریخ وفات سهل بن علیه. بنای این امامزاده دارای صحن، رواق، گنبد بزرگ و كتیبه‌ایه كه بالای در ورودی وجود داره و متعلق به اوایل سده ۱۲ هجری قمریه. مجموعه تزئینات این بنا، نقاشی، قطارسازی نیم‌گنبدی‌ها، دو كتیبه گچبری و چند عدد پنجره چوبی مشبك بزرگه كه دارای كتیبه‌هایی به خط نسخه. این امامزاده جزو آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
