كین شی هوانگ موسس سلسله كین در چین است و توانست پس از متحد كردن كشور چین، از سال ۲۲۱ تا ۲۰۷ پیش از میلاد به عنوان نخستین امپراتور چین بر این سرزمین حكومت كند. او دستور ساخت چندین بنای بزرگ و عظیم را در دوران حكومتش داد كه نسخه اولیه دیوار چین نیز یكی از آنهاست. این نسخه از دیوار چین در مرزهای شمالی این كشور و برای مقابله با حمله همسایگان بربر شمالی ساخته شد. ولی مهمترین، جذابترین و اصلیترین پروژه ساخته شده این امپراتور، آرامگاه بزرگی است كه در شهر باستانی شیان برای شخص او ساخته شده است.
كشف مقبرهای با ۶ هزار سرباز سفالی
این مقبره توسط ۶ هزار سرباز سفالین با اندازههای واقعی حفاظت میشد و برای مدت ۲ هزار و ۲۰۰ سال پس از مرگش مخفی باقی مانده بود.
تاریخدانان بر این باورند كه تعداد ۷۰ هزار كارگر برای مدت زمانی نزدیك به سه دهه روی این مقبره كار كردهاند. تا به امروز باستانشناسان توانستهاند تا مجموعهای به مساحت ۵۱/۸ كیلومترمربع از این مجموعه را كشف كنند. این اكتشافات شامل ۸ هزار سرباز سفالی و تعداد زیادی ارابه و اسب، یك تپه هرمی به عنوان مقبره امپراتور، بقایای كاخ، دفاتر، انبارها و اصطبلها میشود.
علاوه بر حفره یاد شده حفرهای دیگر نیز یافته شد كه در آن سواره نظام و پیاده نظام كاملی از جنس سفال وجود دارد. سومین حفره كشف شده نیز حاوی افسران بالارده و ارابهها بود. چهارمین حفره كشف شده كاملا خالی بود و حدسی كه در این باره زده میشود این است كه این حفره در زمان مرگ امپراتور، نیمهكاره رها شده است.
راز ارتش سفالی
ارتش سفالی مقبره كین شی هوانگ متشكل از سربازان عادی، كمانداران، اسبها و ارابههایی بود كه با آرایش نظامی در اطراف مقبره امپراتور ساخته شده بودند تا از او در دنیای پس از مرگ حفاظت كنند. فرآیند پرزحمت ترمیم این مجسمهها كه بسیاری از آنها پس از مرگ امپراتور كین با تخریب توسط مخالفان او روبهرو شده بودند، نشان داد كه این مجسمههای ویژه با استفاده از قالب و یك سیستم اولیه خط تولید ساخته شده بودند.
دست بسیاری از این سربازان سفالی دقیقا مشابه با یكدیگر بود و برای شكل دادن به سر آنها تنها از هشت قالب استفاده شده بود. پس از ساخت قسمت اصلی سر به كمك گل، به صورت هر كدام از آنها ویژگیهای متفاوتی اضافه شده بود تا چهرههای یكسانی نداشته باشند. این موضوع به خوبی نشان دهنده سطح بالای هنرمندی و توانایی ساخت در میان چینیهای باستان است.
در طول كاوشهای باستانشناسی روی حفره حاوی سربازان سفالی بود كه باستانشناسان توانستند تا تعداد ۴۰ هزار سلاح برنزی را بیابند كه در میان آنها تبرهای جنگی، تیر و كمان و نیزه نیز وجود داشتند. این سلاحها به دلیل داشتن پوششی از لایه كروم حتی پس از گذشت بیش از ۲ هزار سال، باز هم به خوبی حفظ شده بودند. جالب است كه بدانید پوشش ابزارها توسط لایه كروم روشی است كه اولین بار در سال ۱۹۳۷ در آلمان و در سال ۱۹۵۰ در آمریكا به كار گرفته شد. و استفاده از این روش توسط چینیهای باستان نشان از میزان تكامل آنها در فلزكاری دارد.
با گذشت بیش از ۴۰ سال از كشف این مكان، هنوز یك درصد از مقبره مورد كاوش باستانشناسان قرار نگرفته است. دلیل اصلی آن هم ترس از موادی است كه در این مقبره به كار رفته است. براساس اطلاعاتی كه سیما كیان، مورخ پیش از میلاد چینی، تحت عنوان «مكتوبات كاتب بزرگ» به ثبت رسانده است، اتاق اصلی مقبره امپراتور با جریانی از جیوه مزین شده است تا یادآور جریان رودخانههای محلی در داخل این مقبره باشد.
گزارشهای تاریخی حاكی از آن است كه او در تلاشی نادرست برای زندگی ابدی وسواس زیادی به نوشیدن جیوه داشت و اغلب شراب حاوی جیوه مینوشید. حتی احتمال میدهند كه در سن 49 سالگی در اثر مسمومیت با جیوه جان خود را از دست داده باشد.
یك باستانشناس به نام دوان چینگبو در سال ۲۰۰۵ حدود ۴ هزار نمونه از خاك تپه محل دفن امپراتور را برداشت تا بتواند آنها را برای یافتن نشانههایی از جیوه مورد بررسی قرار داد كه پاسخ تمامی آزمایشها مثبت بود.
تلههای مرگب
جالب است بدانید كه باستانشناسان از باز كردن مقبره خود كین شی هوانگ به شدت میترسند، زیرا گمان دارند كه تلههای مرگباری درون آن وجود دارد. سیما كیان حدود ۱۰۰ سال بعد از مرگ هوانگ، گزارشی درباره تلههای انفجاری احتمالی در داخل مقبره نوشت. در این متن به صراحت نوشته شده: به صنعتگران دستور داده شد تیرهایی بسازند كه به سمت هر كسی كه وارد مقبره میشود شلیك كنند. در این میان، ماده جیوه برای شبیهسازی ۱۰۰ رودخانه، از جمله رودخانه یانگ تسه و رودخانه زرد و دریای بزرگ استفاده میشود و به صورت مكانیكی جریان مییابد.
در حالی كه برخی از دانشمندان این گزارشها را كاملا رد میكنند، مطالعهای توسط برخی محققان در سال ۲۰۲۰ انجام شد كه نشان میداد غلظت جیوه در اطراف مقبره بسیار بالاتر از حد انتظار است. در این گزارش آمده است: جیوه بسیار فرار به راحتی میتواند از طریق شكافهایی كه در طول زمان در سازه ایجاد شده، فرار كند. با این اوضاف، اعتقاد بر این است كه این مقبره هرگز باز یا غارت نشده است.