منطقه حفاظت شده جنگل خواجه با موقعیت كوهستانی و وسعت تقریبی ۳۷۵۵۳ هكتار در جنوب، غرب و جنوب غربی سرخس و در مرز ایران و تركمنستان قرار دارد. از نظر توپوگرافی دارای پیكره كوهستانی در جنوب، غرب و جنوب غربی بوده و قسمت های تپه ماهوری و هموار دشتی در شمال و شمال شرقی به چشم می خورد. در نیمه شمالی و جنوبی منطقه اختلاف ارتفاع قابل ملاحظه ای وجود دارد. به طور كلی منابع آبی نسبتا محدودی در منطقه حفاظت شده جنگل خواجه وجود دارد. چشمه سارهای این كوهسار شامل چشمه المتو، چشمه زالوغال، چشمه انجیرك، چشمه لیسو، چشمه شلغمی، چشمه مظلوما، چشمه خواجه، چشمه چارچوبند، چشمه دوزخه، چشمه چهل كمان و... است.
پوشش گیاهی
جوامع گیاهی منطق حفاظت شده جنگل خواجه را در جنوب و جنوب غربی منطقه عمدتا درخت و درختچه های پسته وحشی، در دامنه و تپه ماهورها بوته زار و علوفه مرتعی و در مناطق كوهستانی جنگل و درختچه های انجیر و پسته وحشی تشكیل می دهد. مهم ترین درختان جنگلی این منطقه درخت پسته است كه در ارتفاعات ۷۰۰ الی ۸۰۰ متری از منتهی الیه شمال غربی تا جنوب شرقی ناحیه بطور منقطع گسترده شده است. جنگل پسته این منطقه اغلب در روستای چهچهه در بخش زاوین شهرستان كلات قرار دارد.
زیست جانوری
این منطقه یكی از زیستگاه های مهم گورخر تركمنی در ایران است. گورخر تركمنی، گور بومی كشور تركمنستان است كه مشابه آن در منطقه حفاظت شده بهرام گور و ذخیره گاه زیستكره توران دیده می شود. گورخر تركمنی گاهی به ایران می آید و گاهی در تركمنستان می ماند. بعضا می توان آنرا در مرز نیز مشاهده كرد. گونه جانوری شاخص قسمت های كوهستانی منطقه نیز شامل قوچ و میش اوریال و در دامنه و تپه ماهورهای شمالی و شمال شرقی آهو بوده و سایر گونه های جانوری منطقه را پلنگ، گراز، گرگ، روباه، شغال، خرگوش، تشی، انواع جوندگان و پرندگان تشكیل می دهد.
موقعیت مكانی
فاصله روستای چهچه تا شهر مشهد ۱۰۰ كیلومتر است كه ۷۰ كیلومتر آن جاده اصلی و ۳۰ كیلومتر آن جاده فرعی می باشد. فاصله روستای چهچه تا كلات نادر ۱۰۶ كیلومتر است.