چهاردانگه شهری است در استان تهران ایران و در حد فاصل بزرگراه تهران-ساوه و بزرگراه تهران-قم قرار گرفته‌است.این ده به خاطر آب و هوای خنكی كه داشت و به خاطر كاریزهای قنات پر آب محلی برای پرورش و رشد انواع نهال از جمله سیب گلاب، هلو، شلیل، انجیر، گردو و انار و گیاهان پرچینی و گلهای فصلی است.
چهاردانگه در بخش چهاردانگه از توابع شهرستان اسلام‌شهر واقع شده. این شهر، مركز بخش است و بخشداری بخش فوق در آن واقع است. طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، تعداد ۱۰٬۷۹۱ خانوار شامل ۴۲٬۱۵۹ نفر در این شهر ساكن بوده اند كه از این تعداد ۲۲٬۰۰۳ نفر مرد و ۲۰٬۱۵۶ نفر آنها زن بودند.
پیشینه
قدمت این شهر كه پیشتر روستا بوده بسیار كهن است. به خاطر دیواری كه دور تا دور این روستا برای دور ماندن از حمله دزدان و حیوانات بود بخش مركزی به قلعه مشهور بود. قدیمی‌های روستا تا دوره ناصرالدین شاه را به خاطر دارند. این ده به خاطر آب و هوای خنكی كه داشت و به خاطر كاریزهای (قنات) پر آب محلی برای پرورش و رشد درخت‌هایی از جمله سیب گلاب، هلو، شلیل، انجیر، گردو و انار بود.
منطقه چهاردانگه قدمتی بالای ۵۰۰ سال دارد. و از كهن‌ترین بناهای آن می‌توان از مسجد جامع شهر چهاردانگه نام برد كه در سال ۸۶۴ خورشیدی ساخته و تا به امروز ۲ بار بازسازی شده است.در ابتدا این بنا چوبی ساخت شده كه بعدها برای ترمیم مسجد، از خشت و آجر استفاده می‌شود. هسته اولیه شهر از قلعه چهاردانگه در بافت قدیمی شهر شكل گرفته است كه در گذشته یكی از قلعه‌های اربابی جنوبی تهران محسوب می‌شود. بافت داخلی قلعه، دارای كوچه‌های كم‌عرض و پر پیچ و خم و قطعات تفكیكی كاملاً نامنظم است.
در سال‌های اخیر مهاجرت‌های بسیاری به این شهر صورت گرفته‌است. پس از پیگیری‌های مردمی سرانجام در سال ۱۳۷۹ منطقه چهاردانگه با در بر گرفتن روستاهای اطراف خود به شهر چهاردانگه تبدیل شد. روستای چهاردانگه در ۱۲ خرداد ۱۳۷۹ خورشیدی به شهر چهاردانگه تبدیل شد. شهرداری آن یك سال بعد در تاریخ ۲۴ مرداد ۱۳۸۰ تأسیس شد.