لذت قدم زدن در روستای ابیانه

گشت‌وگذار در ابیانه هیجان‌انگیز است و لذت قدم زدن در روستای ابیانه بی‌بدیل، با ما همراه باشید تا بیشتر از این لذت بدانیم.

آثار و بناهای تاریخی پرتنوع روستای ابیانه در زمره استثنایی‌ترین و منحصر به فردترین آثار روستاهای ایران به شمار می‌روند. اگر بخواهید صرفا از روستای خوش منظر ابیانه و زیبایی‌های ظاهری آن لذت ببرید، می‌توانید یك روز كامل خود را سرگرم كنید. گشت و گذار در كوچه‌های باریك ابیانه و تماشای مردمی كه بدون توجه به زندگی مدرن و مجازی روزهای خود را می‌گذرانند برای بسیاری از مسافران یكی از لذت بخش‌ترین كارهای دنیاست. ما اینجا هستیم تا آدرس جاهای دیدنی ابیانه را به شما داده و معرفی تك تك جاذبه‌های این روستا، سفر لذت بخش‌تری برایتان رقم بزنیم.

كوچه‌های دوست داشتنی ابیانه

قدم زدن و گشت و گزار در كوچه پس كوچه‌های ابیانه و تماشای ساختمان‌های سرخ رنگ با قدمت طولانی می‌تواند تجربه‌ای به یاد ماندنی برای علاقه مندان به تاریخ رقم بزند. همچنین پوشش مردان و زنان محلی كه با لباس‌های رنگارنگ و سنتی ایرانی در محله قدم می‌زنند می‌تواند چشمان شما را به خود خیره كند. اگر اهل كوهنوردی باشید، می‌توانید به بلندی‌های اطراف روستا رفته و چشم انداز خارق‌العاده روستای زیبای ابیانه را از بالا مشاهده كنید. چشم اندازهای ابیانه سوژه بسیار نابی برای عكاسی هستند، البته فراموش نكنید كه قبل از عكاسی از اهالی روستا، حتما از آن‌ها اجازه بگیرید.

اگر به ابیانه سفر می‌كنید پیك نیك در طبیعت، كوهنوردی سبك، طبیعت گردی و گردش در كنار رودخانه‌ها را فراموش نكنید. ابیانه یكی از روستاهای خیره‌كننده و جذاب است كه به دلیل معماری خاص و پوشش سنتی مردم آن، سوژه عكاسی بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی شده است. رنگ سرخ ساختمان‌های این روستا كه در دامنه كوه كركس قرار گرفته‌اند، جذابیتی باور نكردنی به آن بخشیده‌اند. كوچه‌های تو در تو، پنجره‌هایی با اشكال هندسی، بناهای تاریخی گوناگون و پوشش رنگارنگ زنان بومی این روستا، زیبایی‌هایی هستند كه هنگام قدم زدن در این روستا از آن‌ها لذت خواهید برد.

مساجد و قلعه‌های روستای ابیانه

ابیانه سه قلعه دارد كه عبارتند از: پال همونه یا تخت‌هامان كه در جنوب غربی ابیانه قرار دارد و متعلق به محله بالا و یوسمون است. این قلعه حدود ۲۰۰ سال پیش‌ساخته شده و سند ساخت آن نیز موجود است. در این سند سهم افراد در ساخت قلعه مشخص شده‌است. هرده كه در شمال شرقی روستا قرار دارد و به محله هرده تعلق دارد. پاله كه در شمال غربی روستا قرار دارد و به محله پل تعلق دارد. این قلعه‌ها مربوط به دوره‌های یاغیگری بوده كه مردم برای حفظ امنیت خود در مقابل یاغی‌های محلی ساخته‌اند و در آن به نوبت كشیك می‌داده‌اند.

ابیانه دارای یازده مسجد است كه یكی از این مساجد قدیمی به نام مسجد جامع ابیانه (ملقب به میان‌ده) به شرح زیر است:

مسجد جامع: این مسجد در محله «میون ده» (میان ده) قرار دارد و دارای دو شبستان است كه شبستان قدیمی آن به وسیله دری كوتاه به كوچه اصلی راه دارد. كف آن شبستان چوبی است. در دیوار جنوبی این شبستان، محراب چوبی قدیمی قرار دارد كه جزو آثار تاریخی با ارزش روستای ابیانه‌است كه تاریخ ساخت آن به سال ۴۷۷ ه‍.ق بر می‌گردد. روی این محراب نقش گل وبوته كنده كاری شده و با خطوط برجسته كوفی سوره «یس» در آن حك شده‌است. برخی نیز عقیده دارند به خط میخی نیز نوشته دارد.

این مسجد منبری چوبی دارد كه مربوط به دوره سلجوقیان است و تاریخ ساخت آن ۴۶۶ ه‍.ق است، روی این منبر نقوش گل وبوته، گل هشت پر و كتیبه‌هایی به خط كوفی وجود دارد. در ورودی مسجد نیز با نقش گل و بوته و خطوط برجسته، كنده‌كاری شده‌است. این در، یك بار نیز مورد سرقت قرار گرفته‌است. شبستان جدید این مسجد سالن بزرگی است كه در محوطه میانی آن نورگیری در سقف قرار گرفته‌است. در این سالن ستون‌هایی با سرستون كنده كاری شده قرار دارد. سقف این سالن به صورت تخته پوش از چوب گردو است كه با نقوش منظم هندسی قاب‌بندی شده‌است.

مسجد حاجتگاه: در كنار قبرستان قدیمی روستا، مسجد حاجتگاه با قدمت ۴۰۰ ساله قرار گرفته و در نمای آجری آن پنجره‌های هلالی شكل خودنمایی می‌كنند. قدمت مسجد حاجتگاه به دوره سلطنت شاه طهماسب اول برمی‌گردد. در زمان‌های گذشته اموات اربابان به صورت موقت در یكی از اتاق‌های طبقه بالای این مسجد دفن می‌شدند. اهالی روستای ابیانه نه تنها برای عبادت، بلكه برای روا شدن حاجات خود به این مسجد می‌روند.