تپه سیلك كاشان پر از شگفتی و افتخار است، با ما همراه باشید و از ۶ دوره فرهنگی تپه سیلك كاشان حتما بدانید.
كشورمان ایران جاذبه های تاریخی زیادی را در خود جای داده است كه تعدادی از مهم ترین آن ها در شهر كاشان قرار گرفته است و تپه های سیلك یكی از آن هاست. در واقع شهر كویری كاشان تعداد زیادی جاذبه ی دیدنی كه بیشتر آن ها تاریخی هستند را در خود جای داده است. تپه های سیلك كاشان از نخستین تمدن های شهرنشینی در ایران هستند كه دیدنی های تاریخی زیادی در دل خود دارند. تپه سیلك كاشان دو تپه جنوبی و شمالی معروف به گورستان های الف و ب هستند كه حدود ۶۰۰ متر از هم فاصله دارند. گورستان الف كه قدمتی ۳۵۰۰ ساله دارد در ۲۰۰ متری جنوب كاشان واقع شده و اكنون شاهد
بلواری هستیم كه بر روی آن كشیده شده است.
دوره‌های درخشان تپه سیلك
باستان شناسان طبق تحقیقاتی كه انجام داده اند دوره های فرهنگی ساكن بر روی این تپه های را به ۶ دسته مختلف تقسیم كرده اند كه در مورد هر كدام از آن ها توضیحاتی را ارائه كرده ایم:
دوره های اول و دوم: این دوره مربوط به اولین ساكنان بر روی این تپه ها می شود كه حدود ۷۰۰۰ سال قدمت دارد. بر اساس گزارشاتی كه باستان شناس فرانسوی ارائه داده می توان فهمید كه ساكنان اولیه كلبه‌هایی را با نی و شاخ و برگ می ساختند سپس بر روی آن ها را با گل پوشش می دادند و درون آن ها زندگی می كردند. اما در دوره دوم خانه ها را با دیوار چینی برای خود می ساختند به این نحو كه روی دیوارها را با خشت های دست ساخته خود پوشش می دادند.
مردمانی كه در دوره اول زندگی می كردند ظرف های سفالی خود را درون كوره درست می‌كردند و سپس در دوره های دوم نقش هایی را مثل نقش گیاهان و حیوانات بر روی این سفال ها پدیدار می كردند. شغل مردمان دوره اول و دوم شكار و كشاورزی بوده همچنین می توان گفت با پیدا كردن رگ هایی از مس برای ساختن زیورآلات آن ها را مورد استفاده قرار می دادند. مردمان دوره اول كسانی را كه فوت می كردند به همراه هدیه هایی در زیر خاك دفن می كردند.
دوره سوم: حدود ۶۰۰۰ سال پیش ساكنان اولیه تپه سیلك محل سكونت خود را ترك نمودند و تعداد كمی از آن ها حدود ۶۰۰ متری این تپه ساكن شدند كه به تپه جنوبی معروف می باشد. در این دوره همچنان خانه های خود را با خشت های مستطیل شكل درست می كردند و مرده های خود را هم به روش پیشینیان دفن می نمودند. در این دوره مردم از كارگاه های سفال گری معیشت خود را می گذراندند و علاوه بر نقش هایی كه در دوره های گذشته بر روی سفال ها اجرا می كردند نقش های انسانی را هم به آن ها اضافه نمودند.
تحقیقاتی كه بر روی گیاه شناسی انجام داده اند نشان می دهد كه آب و هوای این دوره معتدل بوده است. در این دوره روش استخراج نمودن نقره را یاد گرفتند و اشیا ی زینتی نقره را می ساختند. یكی از نكته های مورد توجه در دوره سوم استفاده نمودن از مهرهای مسطح می باشد.
دوره چهارم: دوره چهارم از حدود ۵۰۰۰ سال قبل شروع شد و ۵۰۰ سال هم ادامه داشت كه از آن به عنوان دوره شهر نشینی و یا آغاز نگارش یاد می كنند. مهم ترین تحولی كه در این دوره رخ داد پیدایش خط و نوشتن بود. در این دوره از مهرهایی كه نقش های حیوانی و یا هندسی بر روی آن ها بود استفاده می كردند كه نشان دهنده پیشرفت اقتصاد و بازرگانی مردمان آن جا بود، به دلیل شرایط مناسبی كه برای زندگی وجود داشت رشد جمعیت روبه افزایش رفت.دوره پنجم: حدود ۳۲۰۰ سال قبل دوره پنجم از سكونت بر روی این تپه ها آغاز شد و مربوط به مهاجرانی می شود كه به تپه سیلك رفته بودند. مهم ترین تحولی كه در این دوره رخ داد ساخت سفال های خاكستری بود. مهاجران خانه های خود را بر روی ویرانه های دوره های قبل ساختند. در این دوره فرهنگ دفن مرده ها را عوض كردند و پیدایش قبرهای مجزا برای مردگان رواج پیدا كرد. گورستان مهاجران كه به گورستان الف معروف است در ۲۰۰ متری از جنوب تپه قرار گرفت كه امروزه هیچ اثری از آن باقی نمانده، كاوش گران فرانسوی توانستند تنها ۱۵ قبر از آن ها را بیابند.
دوره ششم: حدود ۲۸۰۰ سال پیش دوره ششم از یك جانشینی مردمان بر روی این تپه ها شروع شد، آن ها مردگان خود را در سمت غربی تپه و ۲۵۰ متری از آن دفن می كردند كه به گورستان ب معروف است. به عقیده باستان شناس فرانسوی مردمان این دوره مهاجران جدیدی بودند كه به این تپه آمده بودند. در این دوره معماری و خانه های ساخته شده در دوره های قبل به كلی از بین رفته بود و سطح تپه صاف شده بود.
در دوره ششم فرهنگ خاكسپاری مردگان تغییر پیدا كرد و هنگامی كه آن ها را دفن می كردند مانند تپه مقداری خاك بر روی گورها می ریختند. بعضی از قبر ها را با سنگ هایی تراش خورده و صیقلی پوشش می دادند. گروه باستان شناسان فرانسوی حدود ۲۰۰ قبر از این گورستان را یافتند و ظرف های سفالی را كه به همراه مردگان خویش دفن كرده بودند را پیدا نمودند.
