«بار باران» قصه یك زن است، زنی كه از خودش گذشت تا ماندگار شود. زنی كه یاد داد می‌توان كاری كرد كه جاودانه شد. می‌توان كاری كرد بدون جلب توجه و بر صدر نشست.
سرویس سبك زندگی فردا: چند مرتبه به زیارت امام هشتم رفته‌اید؟ به هر اندازه كه زیارت امام رضا(ع) رفته باشید با مسجد «گوهرشاد» نیز روبرو بودده‌اید و آن را دیده‌اید. مسجدی با گنبد فیروزه‌ای چسبیده به حرم امام رئوف كه در تمام سال‌هایی كه به زیارت امام مهربانی‌ها رفته‌ایم با آن روبرو بوده‌ایم. در ادامه این مطلب را به نقل از فارس بخوانید.
سعید تشكری نویسنده اهل مشهد كه جغرافیای مشهد برایش اولویت دارد چند سال پیش دست به قلم برده و اثری با محوریت ساخت مسجد گوهرشاد و شخص گوهرشاد خلق كرده است. «بار باران» قصه یك زن است، زنی كه از خودش گذشت تا ماندگار شود. زنی كه یاد داد می‌توان كاری كرد كه جاودانه شد. می‌توان كاری كرد بدون جلب توجه و بر صدر نشست. «بار باران» ماجرای «گوهرشاد بیگم خانم» است كه زائران رضوی سال‌های طولانی است وقتی به زیارت مولای رئوفشان می‌روند به مسجدی كه به نام او است ولی به عشق مولایش رضا(ع) ساخته شده نیز می‌روند. در این اثر خواننده با صحنه مرگ تیمور گوركانی روبرو است و این آغاز این نوید را به خواننده می‌دهد كه سیاهی و پلشتی در حال تمام شدن است و باید در انتظار روشنی سپیده بود. او كه خون مسلمانان بسیاری از شمشیرش می‌چكد و برای گشایش راهش از هیچ كشتاری دریغ نكرده در حال مرگ است و «گوهرشاد» عروس او و همسر پسرش شاهرخ شاهد این لحظات هستند. خواننده با گوهرشاد همراه می‌شود و وارد مشهد می‌شود اما گوهرشاد دیگر آن گوهرشاد سابق نیست و شوریدگی در جانش افتاده و همین سبب می‌شود علاقه‌ای به قصر و كاخ شاهرخ‌شاه نداشته باشد. او شیفته مهر رضا(ع) شده و می‌خواهد حلقه بندگی آستان رضوی را به گوش بیاندازد. او دست از دنیا می‌شوید و سنگ بنای مسجدی را پایه می‌گذارد كه تا دنیا، دنیا است نام گوهرشاد در سایه آفتاب درخشان هشتمین امام می‌درخشد. نكته دیگری در مورد رمان «بار باران» و به طور كلی آثار سعید تشكری باید عنوان كرد این است كه خواننده با جغرافیای فرهنگی و بومی مشهد با خواندن آثار او آشنا می‌شود.
در این اثر خواننده با موقعیتی به نام «مسجد گوهرشاد» روبرو می‌شود كه شاید فقط از آن نام و تصویری در ذهن دارد اما این اثر زمینه‌ساز می‌شود كه خواننده كمی نسبت به پیشینه این مكان حساس شود. رمان سعید تشكری را همانطور كه خود او نیز می‌گوید می‌توان در دایره رمان دینی قرار داد. تعریف تشكری از رمان دینی اینطور است كه: «رمان دینی برای من یعنی جستجوی فضیلت گم شده ... من با نگاه معرفتی‌ام می‌خواهم «انسان خداجوی» را به مخاطب معرفی كنم ... داستان و رمان دینی شكافنده است و نه شعاردهنده. شعورمند است و كاشف. رو نویسی از تاریخ جعلی نمی‌كند!» این در حالی است كه برخی دست به تخطئه این گونه ادبی می‌زنند و اساس آن را انكار می‌كنند. سعید تشكری در این رمان می‌كوشد تا نشان دهد كه انسان چگونه متحول می‌شود. او با رقم زدن شخصیت‌های گوناگون سطح مختلفی از انسان را در رمانش پدید آورده تا هر خواننده‌ای بتواند با آنها همذات‌پنداری كند. اما عالی‌ترین نوع تحول در این رمان تشكری مختص به «گوهرشاد» است. بانوی اول حكومت تیموریان كاری می‌كند كه نام او در تاریخ جاودانه شود. این در حالی است كه اثری از نام قدر قدرت‌ترین پادشاهان تاریخ جز در لابلای برگ‌های كتب تاریخی باقی نمانده است. رمان «بار باران» اثر سعید تشكری توانسته دو مرتبه برنده جایزه كتاب سال رضوی شود و یك مرتبه نیز در جایزه ادبی شهید حبیب‌غنی‌پور مورد تقدیر قرار گیرد. این كتاب را انتشارات كتاب نیستان منتشر كرده است.
