قنات قصبه گناباد به عنوان یكی از پدیده های شگفت انگیز دست ساخته انسان در طولتاریخ و نمادی از هم نوایی بشر با طبیعت توجه بسیاری از مورخان و پژوهشگران را بهخود جلب كرده است.این قنات از میانه اراضی كوی شرقی گناباد از محلی معروف به«برج علی ضامن» در داخل رسوب های ریز دانه آغاز شده و از هفت كانال متصل به هم شكلگرفته است. بر اساس آخرین مطالعات طول این قنات ۳۳۱۱۳ متر و تعداد چاههای آن متجاوزاز ۴۷۰ حلقه و عمق مادر چاه آن نیز حدوداً ۲۸۰ تا ۳۰۰ متر است. ناصر خسرو قبادیانینخستین كسی است كه در سفر نامه اش به توصیف این قنات پرداخته و عمق چاه آنرا ۷۰۰ گزو طول آنرا چهار فرسنگ ذكر نموده است و آنرا نیز به كیخسرو نسبت داده است. ظاهراًویاز كنار طولانی ترین رشته انشعابی این قنات به نام دولاب نو عبور كرده است.فضایداخلی قنات دارای كانالهای و تونل های اعجاب انگیزی است كه با بررسی های انجامیافته بر روی آن حفره هایی مشخص شده ظاهراً این قسمتها برای قرار دادن چراغ و پینهسوز و وسایل روشنایی به كار می رفته است. درحال حاضر میزان آبدهی این قنات ۱۵۰ لیتردر ثانیه است.این پدیده می تواند با ارائه طرح مناسب به مكان توریستی بسیار جذاب ودیدنی تبدیل شود. قطعه سفالهای پراكنده در اطراف دهانه چاه ها حاكی از این است كهرشته قصبه در واقع كانال اولیه اصلی قنات گناباد بوده كه در زمان هخامنشیان حفر شدهو در پی آن رشته های دیگری در مواقع خشك سالی ایجاد شده است. قنات قصبه گناباد به عنوان منطقه نمونه گردشگری به تصویب رسیده است.