دشت آزو دشتی سرسبز و پوشیده از گیاهان كوهی می باشد كه مساحت تقریبی آن ۳۵ هكتار است این دشت زیبا در دامنه كوه پاشوره از ارتفاعات البرز قرار دارد. این دشت در فاصله ۲ ساعتی از تهران و در نزدیكی كوه دماوند قرار گرفته و چشم‌انداز زیبایی به این كوه دارد. آب و هوای این دشت در بهار و تابستان بسیار خنك و زمستان اغلب پوشیده از برف است. این دشت زیبا و دیدنی در مسیر جاده فیروزكوه به آمل قرار دارد و دسترسی به آن از روستای نوا امكان‌پذیر است كه بسیاری از اهالی‌اش ییلاق‌نشین‌های آمل هستند.
تفاوت دشت آزو با دشتهای دیگر این است كه آزو در واقع دامنهها و تپه ماهورهایی است كه در بهار با مخمل سبزی از گیاهان پوشیده می شود. تخته سنگ‌های بزرگ و رنگی با اشكال عجیب در گوشه و كنار دشت به چشم می‌خورند و تك درختانی با قدمت زیاد سایه خنك‌شان را گسترده‌اند. ارتفاع علفزارها گاهی تا بالای زانوها می‌رسد و جوی‌های مختلف چشمه آب‌معدنی، در جای جای دشت خطوط باریكی برای عبور خود ایجاد كرده‌اند. مسیر هموار این دشت برای گُلگَشت خانوادگی و تفریحی مناسب است و طبیعت‌گردان و كوهنوردان حرفه‌ای نیز با عبور از دشت آزو مسیر كوه پاشوره را می‌پیمایند.
جاهای دیدنی دشت آزو
پیاده‌روی و گشت و گذار پیش روی دماوند
برای گشت و گذار در این دشت تماشایی از انتهای روستای نوا یعنی پایان آسفالت جاده آب‌معدنی، مسیر مال رویی كه از حاشیه رودخانه آزو می‌گذرد را در پیش می‌گیرید. این مسیر ۲ كیلومتری تقریبا موازی با رودخانه پیش می‌رود و شما را از حاشیه دشت آزو می‌گذراند. این مسیر پاكوب، به كلبه پناهگاه كوهنوردان و سرچشمه آب معدنی منتهی می‌شود. پیمودن این مسیر بسته به سرعت و توقف‌های شما ۱ تا ۲ ساعت طول می‌كشد. در طول راه، دماوند پرشكوه با قله سفید پوشش، تمام قد پشت شما ایستاده است و شما گاه به گاه كه سر برگردانید روبروی دامنه شرقی آن قرار می‌گیرید. هر منظری از این مسیر شما را به درنگ و تماشا فرامی‌خواند. بنابراین بهترین منظره را انتخاب و با كم‌ترین لگدمال كردن گل‌ها و گیاهان ساعاتی را توقف كنید و از طبیعت لذت ببرید. نوشیدن از آب چشمه به این دشت‌نوردی طراوت دوچندان می‌بخشد.
عكاسی از مناظر زیبای دشت آزو
به لطف پیشرفت فناوری می‌توانیم تك‌تك لحظات خوش‌خاطره و مناظر را برای خودمان به یادماندنی كنیم و با دیگران به اشتراك بگذاریم. چه چیزی جذاب‌تر از یك سلفی با قله دماوند؟ دست به كار شوید و در هر توقف از اطراف‌تان عكس بگیرید. این وقت‌ها با خارج شدن از مسیر پاكوب زوایای تازه‌ای را برای عكاسی پیدا می‌كنید اما دقت كنید كه در این گشت و گذار كجا پا می‌گذارید. سعی كنید پوشش گیاهی دشت را لگدمال نكنید زیرا گذشته از آنكه مرتع، چرای دام‌هاست این روزها هر تكه از پوشش گیاهی حساس سرزمین‌مان نیاز به مراقبت و حفاظت دارد. آسمان پاك و شفاف، پستی بلندی‌های دشت مخمل‌پوش، بازی رنگ‌ها از لبه‌های كوه و نمای پرشكوه دماوند حرفه‌ای‌ترها را هم به آزو كشانده است تا عكس و ویدیوهای هوایی و زمینی مختلفی ازین بهشت كوچك بگیرند. در مسیرتان احتمالا به عكاسانی برمی‌خورید كه پایه دوربین به دست در دشت می‌چرخند و یا ممكن است صدای درون‌های تصویربرداری را بالای سرتان بشنوید. اما آزو آن اندازه بكر و سبز و سخاوتمند هست كه حضور هیچ كس برای دیگران مزاحمتی ایجاد نكند.
آزو می‌تواند برای اهالی تهران، آمل، فیروزكوه یا دماوند مقصد پیك‌نیك و گذران یك روز تعطیل در طبیعت و فرار از شلوغی باشد. گشت و گذار در این دشت زیبا به شما فرصت می‌دهد خود را به حال و هوای طبیعت بسپارید و دقایقی از زندگی روزمره شهری فاصله بگیرید. برای داشتن یك تجربه خوب از كمپ در آزو به این نكات توجه كنید:
نكات كمپ در آزو
* در ارتفاع زیاد این دشت شب‌های سردی را تجربه خواهید كرد. بنابراین داشتن تجهیزات از قبیل كیسه خواب، زیرانداز مخصوص، چادر دوپوش و لباس گرم ضروری است.
* روزها آفتاب بسیار داغ و سوزاننده است و درخت و سایه ای برای پناه بردن وجود ندارد. نداشتن كلاه و كرم ضدآفتاب می‌تواند به پوست شما آسیب برساند.
* از آنجا كه درختان كم‌شماری در این دشت به چشم می‌خورد، تقریبا هیچ هیزمی برای سوزاندن پیدا نخواهید كرد. بنابراین یا قید روشن كردن آتش را بزنید یا پیش از رفتن به دشت، از اهالی روستا بخواهید با حیوانات باربر مقداری هیزم را تا محل كمپ‌تان بیاورند.
* هنگام چادر زدن دقت كنید جایی را انتخاب كنید كه علف‌های كوتاه‌تر و پوشش گیاهی كمتری داشته باشد. پناه گرفتن پای تپه‌ها كمك می‌كند از وزش باد در امان باشید.
* برای اقامت شبانه حتما پیش‌بینی‌های آب و هوا را بررسی كنید. به ویژه در فصل بهار هوا بسیار متغیر است.
* شب هنگام، مواد خوراكی خود را داخل كوله‌ها و درون چادر قرار دهید كه بوی آن حیواناتی از قبیل روباه و سگ‌های گله را به خود جلب نكند.
* با تولید صداهای نامتعارف و یا پخش موزیك بلند، برای سایر طبیعت‌گردان، اهالی بومی و جانوران ساكن در دشت مزاحمت ایجاد نكنید.
كوهنوردی و صعود به پاشوره
اگر بخواهید به كوه پاشوره صعود كنید، دشت آزو ابتدای مسیر شما قرار دارد. یك مسیر كوهنوردی یك یا دو روزه كه بسیاری از كوهنوردان با پیمودنش خودشان را برای صعودهای دشوارتر مانند صعود به دماوند آماده می‌كنند. صعود و فرود از این قله ۴ هزار متری بسته به سرعت كوهنوردان حدود ۶ تا ۸ ساعت طول می‌كشد. بخشی از مسیر آن تا ابتدای چشمه آب معدنی، دارای پاكوب و مشخص است. بقیه مسیر ۲ ساعت تا گردنه عبرت ادامه دارد كه به سبب عبور دام و قرار گرفتن در مسیر سیلاب‌های بهاری، پاكوب مشخصی ندارد و با همراهی راهنما یا تبعیت از گروه‌های باتجربه می‌توانید مسیر خود را پیدا كنید. در ادامه به یال اصلی منتهی به قله می‌رسید و ازین قسمت بار دیگر رد مسیر كوهنوردان مشخص است. شمال این خط الراس مشرف به بام ایران دماوند و پوشیده از دیواره و تیغه‌های تند و تیز است. در جنوب نیز خط الراس دوبرار پیداست و با شیب‌های ملایم‌تری به دشت لاسم می‌رسد. در این پیمایش شاهد تضادی شگفت‌آور میان طبیعت سنگلاخی و خشن پاشوره و لطافت و چشم‌نوازی دشت آزو هستید.
این مسیر یك كلبه جان‌پناه برای كوهنوردان دارد كه در انتهای مسیر مالرو از روستای نوا ساخته شده است. كلبه دو اتاق و حداكثر برای ۲۰ نفر ظرفیت دارد و البته سرویس بهداشتی در آن به چشم نمی خورد. زیر كلبه یك انبار ساخته‌اند كه كوهنوردان می‌توانند پیش از صعود كوله‌های خود را در آن سبك كنند و با نصب قفل بر در، هنگام برگشت لوازم خود را بردارند. این كلبه هنگام بارندگی و توفان جان‌پناه خوبی برای كوهنوردان است ولی پنجره‌های آن شیشه ندارد و در فصل سرما داشتن لباس گرم و تجهیزات مناسب ضروری است.
پیمودن مسیر كلبه تا قله حدود ۵ ساعت طول می‌كشد و ۲ مسیر برای برگشت وجود دارد كه یكی همان مسیر رفت و دیگری دارای شیب تند و به صورت شن اسكی است كه توصیه نمی‌شود. در كنار مسیر شن اسكی، دامنه ای پر از سنگ های آذرین به چشم می‌خورد. احتمالا علت انتخاب نام پاشوره برای این قله داشتن سنگ‌های آذرین با منشا آتش‌فشانی است كه آن را به نام سنگ پا می‌شناسیم. در مسیر قله چشمه آب معدنی مناسب نوشیدن از دل زمین می‌جوشد و نیازی به حمل آب اضافه نیست.
ستاره‌نگری و تماشای آسمان شب در آزو
دوری از آلودگی نوری شهرهای بزرگ، ارتفاع زیاد و پهنه وسیع آسمان كه نمایی كامل از ستارگان شب را به نمایش می‌گذارد آزو را به یكی از بهترین مكان‌ها برای ستاره‌نگری تبدیل كرده است. این دشت كه یكی از ۵۰ سایت برگزیده برای آسمان‌نگری در كشور است همه جزییات درخشنده شب را از عبور شهاب‌ها و ستارگان دنباله‌دار تا صورت‌های فلكی و بخشی از كهكشان راه شیری پیش چشم شما می‌گستراند و چنان غرق در این عظمت و شگفتی می‌شوید كه بعید است تا صبح خواب به چشم‌تان بیاید. تابستان برای تماشای آسمان آزو بهترین فصل است تا خیال‌تان راحت باشد ابرها آسمان را نمی‌پوشانند. البته تجربه عبور ابرها از اطراف چادرتان و چشم باز كردن سپیده‌دم در میان ذرات معلق شبنم و مه نیز هیجان خودش را دارد؛ اما اگر به قصد عكاسی و آسمان‌نگری به آزو می‌روید حتما پیش‌بینی‌های هواشناسی را بررسی كنید. در بخش فصل سفر یك منبع قابل اعتماد را به شما معرفی كرده‌ایم.
بهترین زمان سفر به آزو
بهار: برای دیدن عروس سبز آزو بهار به خصوص اردیبهشت كه فصل روییدن گل‌هاست بهترین انتخاب است. سرسبزی دشت‌ها و رویش‌گل‌های رنگارنگ در این فصل مناظری بی‌مانند را می‌آفریند.
تابستان: آزو در ارتفاعات قرار دارد و یك روز تابستانی سبز و خنك را به شما هدیه می‌دهد البته در میانه روز با توجه به تابش مستقیم آفتاب هوا اندكی گرم خواهد بود كه سایه سار تك درختان روییده در نقاط مختلف دشت پناه شما از آفتاب ظهر است.
پاییز و زمستان: از آنجاكه آزو یك دشت است و درختان پرشماری ندارد پاییز رنگارنگی در آن نخواهید دید. در زمستان نیز هوا بسیار سرد است اما شاید بتوانید در روزهای آفتابی برای برف نوردی و برف بازی تا آزو بروید.
دیدنی‌ها و جاذبه های نزدیك به دشت آزو
درحوالی این دشت زیبا جاذبه‌های بسیاری وجود دارد. در اینجا تنها تعدادی از جاذبه‌های نزدیك به دشت آزو را كه ممكن است در مسیر سفری یك یا دوروزه بازدید كنید برای‌تان فهرست كرده‌ایم:
۱- آبشار یخی نوا در فاصله یك كیلومتری از روستای نوا، یك ساعت كوهنوردی، یخشار از آذرماه تا اواخر فروردین
۲- آبشار شاهاندشت در ۱۶ كیلومتری نوا با پیاده روی سنگین و نیاز به نصف روز فرصت بازدید
۳_ آبگرم رینه در ۳۰ كیلومتری نوا، مناسب برای اقامت شبانه
گیاهان و حیوانات دشت آزو
سگ‌های محلی یا گله، روباه، سمور، موش صحرایی، زاغی و پرندگان كوچك شكاری حیواناتی هستند كه ممكن است در این دشت با آن ها روبرو شوید. آزو پوشیده از آویشن، پونه، شنگ و دیگر گیاهان دارویی است و بهارش با گل‌های شقایق، قاصدك، بابونه و عطر اسفند و گلپر، بهشتی زمینی را پیش روی‌تان می‌گستراند.
نحوه دسترسی به دشت آزو
آدرس: ایران، مازندران، جاده هراز، روستای نوا، دشت آزو
از تهران : مسیر جاده هراز را در پیش بگیرید. پس از پشت سر گذاشتن رودهن، امامزاده هاشم و پلور به آب اسك می رسید. ۵ كیلومتر بعد از آب اسك جلوتر از رستوران سالاری تابلوی “رینه” را در سمت چپ خود می‌بینید. حدود ۲۰۰ متر بعد از خروجی رینه یك جاده فرعی در سمت راست جاده هراز است كه به روستاهای نوا و كندلو می‌رود. وارد این جاده آسفالته شوید و در تمام مسیر تابلوهای آب‌معدنی نوا را دنبال كنید تا در نهایت بعد از طی حدود ۱۰ كیلومتر در جاده سربالایی و پر پیچ و خم به روستای نوا برسید.
از سمنان : وارد جاده فیروزكوه – تهران شوید و ۱۰ كیلومتر برانید تا خروجی “ارجمند” را در سمت راست خود ببینید. وارد آن شوید ولی تا خود ارجمند نروید. حدود ۳ كیلومتر مانده به ارجمند مسیر “لاسم” كه سمت چپ قرار دارد را انتخاب كنید. پس از پشت سر گذاشتن لاسم سر از جاده هراز در می‌آورید. هراز را به سمت راست بپیچید تا به آب اسك برسید و ادامه مسیر را مثل آدرس بالا بروید.
دشت آزو كجاست ؟
از تهران مسیر جاده هراز را در پیش بگیرید. پس از پشت سر گذاشتن رودهن، امامزاده هاشم و پلور به آب اسك می رسید. ۵ كیلومتر بعد از آب اسك جلوتر از رستوران سالاری تابلوی “رینه” را در سمت چپ خود می‌بینید. حدود ۲۰۰ متر بعد از خروجی رینه یك جاده فرعی در سمت راست جاده هراز است كه به روستاهای نوا و كندلو می‌رود. وارد این جاده آسفالته شوید و در تمام مسیر تابلوهای آب‌معدنی نوا را دنبال كنید تا در نهایت بعد از طی حدود ۱۰ كیلومتر در جاده سربالایی و پر پیچ و خم به روستای نوا برسید.
بهترین زمان سفر به دشت آزو چه موقع است ؟
برای دیدن عروس سبز آزو بهار به خصوص اردیبهشت كه فصل روییدن گل‌هاست بهترین انتخاب است. سرسبزی دشت‌ها و رویش‌گل‌های رنگارنگ در این فصل مناظری بی‌مانند را می‌آفریند.