این بنا مربوط به دوران قاجاریه است . بانی این بنا در اصل یك شركت تجاری انگلیسی سویسی الاصل به نام (زیگلر) بود كه پس از انحلال، قسمتی از آن توسط یكی از متمولین شهر اراك به نام (حاج محمد حسین میثمی وكیل) مشهور به (حاج وكیل) خریداری شد و از آن پس به نام قلعه حاج وكیل شهرت یافت .با توجه به این كه اراك یكی از مراكز مهم فرش ایرانی بوده است، بسیاری از كمپانی های خارجی امتیاز تجارت فرش خود را در زمان ناصرالدین شاه به دست آورند.
این كمپانی ها كه تعداد آن ها به بیش از چهارده كمپانی می رسید، به منظور در انحصار داشتن همه مراحل تولید، اقدام به احداث مجموعه وسیعی در سمت شرق شهر اراك نمودند كه در آن زمان خارج از شهر قرار داشت. این مجموعه شامل كارگاه های تولید فرش ، رنگرزی و محل های مسكونی آنان بود. این بنا با نظارت انگلیسی ها ساخته شد. پس از انحلال شركت ها و كنسولگری آن ها قسمتی از مجموعه فوق توسط حاج وكیل خریداری شد .
ساختمان فعلی بخش كوچكی از كل مجموعه اولیه است كه در ساختمان های مسكونی جدید محصور شده است. این بنا شامل حیاط ، ایوان، شبستان، قسمت همكف و بالا خانه است و مساحتی حدود نهصد متر مربع را شامل می شود و در محوطه ای به مساحت سه هزار و هشتصد متر مربع قرار دارد. این بنا در بخش شمالی برون گرا و در بخش جنوبی دارای یك بخش نیمه درون گرا (یك حیاط مركزی) است.
بخش برون گرای شمالی شامل یك ایوان سرتاسری است كه از ستون های آجری متعددی تشكیل شده است و سر ستون های آن دارای تزیینات ساده و زیبایی است. از زیرزمین این بنا به عنوان انبار استفاده می شده و در بالای طبقه همكف كلاه فرنگی بسیار زیبایی دیده می شود. بخش هایی از پوشش بیرونی این بنا به وسیله كاشی های نره لعاب دار تزیین شده است. داخل بنا تزیینات خاصی وجود ندارد. پنجره های قلعه نیز توسط شبكه های چوبی محافظت می شود. این بنا كه امروزه در خیابان شهید چمران ( نیسانیان) اراك قرار دارد.
