كشنده‌ترین رودخانه‌های جهان: سفری به اعماق خطر
رودخانه‌ها، رگ‌های حیات زمین، بخش جدایی‌ناپذیری از منظره سیاره ما هستند. با جریان آرام و گاه خروشان خود، حیات را به ارمغان می‌آورند و تمدن‌ها را در كنار خود شكل می‌دهند.
اما در اعماق این زیبایی، خطرات پنهانی نیز وجود دارد.
برخی از رودخانه‌ها به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود، لقب "كشنده‌ترین" را به خود گرفته‌اند.
در این مقاله، به سفری در میان خطرناك‌ترین رودخانه‌های جهان می‌رویم و رازهای مرگبار آنها را برملا می‌كنیم.
چرا دوست دارید در استخرهای طبیعی یا رودخانه و دریاچه ها شیرجه بزنید؟ حتما یكی از دلایل، رنگ آبی و آرامش آب آن است. اما گول این زیبایی را نخورید زیرا طبیعت همیشه امن نیست. اما چه چیزهای این آب ها را خطرناك می كنند؟ برای پاسخ به سوالات خود با ما همراه شوید.
حتما شما هم با دیدن رنگ قرمز این روزخانه به غیرعادی بودن آن شك می كنید. رودخانه ریو تینتو در اسپانیا رودخانه ای اسیدی با pH 1.7 تا 2.5 است. این رودخانه یكی از بزرگترین محل هایی است كه رسوبات سولفید آهن در آن موجود و حاوی فلزات سنگینی مانند طلا، نقره و مس است كه آن را تبدیل به یكی از رودخانه های مشهور در طول تاریخ كرده است. رودخانه ریو تینتو كه رنگی طبیعی ندارد بر اثر پنج هزار سال عملیات معدنی به این حالت تبدیل شده است و محققان چرخه زیستی این رودخانه را آلوده ترین چرخه بر روی زمین می دانند.
متاسفانه عاملی كه این رودخانه را كشنده و خطرناك كرده است، زباله هایی است كه انسان ها در طبیعت رها كرده اند. زباله های غیر قابل تجزیه و مواد شیمیایی مضر موجود در این رودخانه، باعث آلوده شدن آن شده است. بیش از 200 كارخانه پارچه در اطراف این رودخانه قرار دارد كه رنگ و مواد شیمیایی خود مانند آرسنیك و جیوه را به داخل آن می ریزند. علاوه بر آن ساكنین این منطقه نیز رودخانه را مانند مكانی برای خالی كردن زباله های خود می دانند كه تمام آنها بر كشنده بودن آن های آن تاثیر دارد. هیچ كس آنقدر نادان نیست كه از آب این رودخانه بنوشد.
ر این دریاچه دومین دریاچه بزرگ آب جوش است. دمای آب آن حدود 180 تا 197 درجه فارنهایت (82 تا 92 درجه سانتی گراد) است. البته به دلیل جوشیدن مدام این آب و خطراتی كه به همراه دارد، درباره دمای مركز این دریاچه تا به حالی اطلاعاتی به دست نیامده است.
دریاچه كیوو یكی از دریاچه‌های بزرگ آفریقا است كه در میان دو كشور جمهوری دمكراتیك كنگو و رواندا قرار دارد. این دریاچه در دره ای و از شكاف زمین با عمقی 485 متر بوجود آمده است، اطراف آن نیز كوههای آتش فشانی فعال قرار دارد. عاملی كه این دریاچه را خطرناك می كند، وجود بیش از 250 كیلومتر مكعب دی‌اكسید كربن و 65 كیلومتر مكعب گاز متان است. در حال حاضر، فشار آب دو برابر فشار گازهای آن است و بدین معنی است كه فوران آب در آن كاهش یافته و می تواند در آن شنا كرد.
این مرداب به دلیل رنگ آبی و منحصر بفردش، به این نام خوانده می شود. علارغم هشدارها، ساكنین این منطقه در آن شنا می كنند. اما چرا این رودخانه خطرناك است؟ نخست آن كه آب آن آمونیاكی با سطح PH 11.3 دارد كه به شدت قلیایی است و موجب عفونت های قارچی مانند مشكلات پوستی و معده می شود. در ثانی این رودخانه شامل زباله هایی مانند قطعات خودرو، حیوانات مرده، و مدفوع است. شورای امنیت برای اینكه مردم را به خطرات آن آگاه كنند، تصمیم گرفته اند كه رنگ آن را به سیاه تغییر دهند.
این رودخانه یكی از خطرناك ترین مكان ها برای شیرجه زدن است كه تا به حال جان بیش از 8 نفر را گرفته است. این چاه در نگاه اول چشمه ای بی خطر به نظر می رسد. دهانه آن فقط 4 متر است اما در چند متر پایین تر از سطح آب آن، 4 حفره متصل به هم وجود دارد. اگر 9 متر به عمق آن بروید، با اولین حفره مواجه می شوید، دومین حفره در 24 متری زیر آن قرار دارد. ورودی حفره چهارم بسیار باریك است و كمتر كسی تا بحال به آنجا رسیده است. به نظر می رسد كه این رودخانه راه گریز دارد اما شناگران را در دام خود گیر می اندازد. عمق كلی این چاه 40 متر است.
این دریاچه در جنوب روسیه قرار دارد و به دلیل رادیواكتیوهای اطراف آن، یكی از آلوده ترین رودخانه های جهان است. این آلودگی از یكی از كارخانه های ساخت اسلاح هسته ای تولید می شود. حادثه اتمی چرنوبیل نیز به آلودگی آن دامن زده است و خطر ابتلا به سرطان و نقص های مادرزادی را میان ساكنین اطراف این منطقه افزایش می دهد.
