موسیان نام شهری است در شهرستان دهلران استان ایلام كشور ایران.
این شهر در منطقه باستانی موسیان در كنار مرز عراق جای دارد و فاصله آن از شهر دهلران كمتر از ۲۲ كیلومتر است. آثار باستانی بسیاری از دوران تمدن‌های ایلام، ماد ،هخامنشی و ساسانی در این منطقه وجود دارد كه تاكنون مورد توجه قرار نگرفته‌اند.
رودخانه‌ای به نام دویرج از كنار این شهر می‌گذرد و آب‌و‌هوای آن در زمستانها معتدل و در تابستانها بسیار گرم است.
از روستاهای مهم پیرامون آن می‌توان از پتك، بیات، بربیجه، فربه ،دشت عباس و عین‌خوش نام برد.
اغلب مردم موسیان به گویش لری تكلم می‌كنند ولی برخی از مردم ساكن روستاهای حاشیه مرز عراق، عرب‌زبانند. مردم موسیان از طایفه‌های لر كاوسی و دیناروند هستند.
منطقه موسیان دارای منابع عظیم نفت و گاز است. بسیاری از این حوزه‌های نفتی با كشور عراق مشترك هستند. هم اكنون عملیات استخراج نفت در شماری از این حوزه‌ها از جمله حوزه‌های نفتی بیات، دالپری ،دانان و چشمه‌خوش انجام می‌گیرد.
منطقه موسیان همچنین منطقه‌ای حاصلخیز از حیث كشاورزی است. آب و هوای گرم منطقه و وجود منابع آب سطحی و زیر زمینی ،امكان كاشت بسیاری از فراورده‌ها را فراهم آورده است .از مهم‌ترین فراورده‌های این منطقه می‌توان گندم، جو، ذرت، كنجد، صیفی جات، دانه‌های روغنی، سیب زمینی، پیاز،انواع سبزیجات، خرما و مركبات را نام برد.
شهرداری موسیان در تاریخ ۱۳۴۵ خورشیدی تأسیس گردید.
مردم منطقه در قدیم كوچ‌نشین بودند و در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ مسئولان وقت در محل فعلی شهر ساختمان‌سازی كردند و با این كار هسته شهرنشینی تشكیل شد.
این منطقه در سال ۱۳۵۹ و در جریان جنگ ایران و عراق به اشغال متجاوزان در آمد كه در نتیجه شهر موسیان و روستاهای اطراف آن به كلی ویران شدند. در سال‌های جنگ، استانداری یزد بیشتر شهر موسیان را بازسازی كرد كه با تصرف دوباره از سوی عراق تمامی بازسازی به طور ۱۰۰ درصد تخریب شد.پس از پایان جنگ منطقه بازسازی شده و از نو رونق گرفته است.
