برج یا قلعه خورموج در شهر خورموج از توابع بخش مركزی شهرستان دشتی در استان بوشهر قراردارد.
برج خورموج یكی از قلعه‌های معروف و تاریخی و یكی از نقاط نگهبانی و جایگاه پاسداران شهر در دوران گذشته بوده‌است.
برجی كه تا به حال برجای مانده‌است بقایای قلعهٔ عظیمی است كه به نام قلعهٔ خورموج مشهور بوده‌است.
این برج یكی از آثار شكوهمند و تاریخی استان بوشهر [چهارگوشه ایران: استان بوشهر] است كه در حال حاضر یكی از برج‌های آن باقی مانده‌است.
قلعه خورموج شامل چهار حصار، چهار قلعه، اندرونی، عمارت مركزی و قراولخانه و اصطبل می‌باشد.
سبك معماری آن سلجوقی و متاثر از سبك قلعه سازی دوره ساسانی است كه با استفاده از طاق‌نماها و گچبری در آرایش دیوارها و درون اتاق‌ها بنا شده است.
قسمتی از این قلعه به نام قلعه محمدخان دشتی و قسمت دیگر آن به نام قلعه جلال خان معروف بوده است.
حدود ۱۵۰ سال پیش محمد خان دشتی حاكم دشتی قلعه‌ای ساخت كه دارای چهار برج گلی بود و دیوارها و باروها گچی كه به ارتفاع ۱۰تا۱۲ متر و با وسعت تقریبی ۱۲۰در۱۱۰ متر مربع بود.
در داخل قلعه مهمانخانه و قراولخانه به سبك معماری ایتالیایی و به سبك بناهای زمان صفوی ساخته شده بود كه معماران شیرازی و اصفهانی كار ساختن آن را بر عهده داشتند.
قلعه دارای در بزرگی رو به شمال به اندازه ۴ در ۵ متر بود كه از چوب درختان جنگلی ساخته شده بود كه به آن هشتی می‌گفتند و محل ورود ماشین و سواران بود.
در كوچك جنوبی به ارتفاع ۵/۳ متر و عرض ۵/۱ متر كه محل رفت و آمد پیاده‌ها بود و به آن چیله می‌گفتند. چشمه آب روان بنگه از كنار در جنوبی قلعه می‌گذشت و در كنار آن محمد خان حمامی به سبك معماری دوره قاجار بنا كرده بود.
۲۰ سال محمد خان در این قلعه حكومت كرد و سپس جمال خان دشتی در قسمت جنوب غرب آن قلعه‌ای گچی بسیار زیبا بنا كرد.
در اواسط دوره پهلوی اول قلعه به تصرف ارتش درآمد و پس از تخریب قسمت مهم ساختمان، تنها تنها برج جمال خان باقی ماند.
برج قلعه خورموج دارای ۳ طبقه و یك زیرزمین است. در زیرزمین بنا سقف به شكل گنبدی و با تقارن زیبایی ایجاد شده‌است.
این تقارن در طبقات دیگر نیز حفظ شده‌است. در طبقهٔ اول سقف چندان تفاوتی نكرده و تنها فرق آن، نقش و نگار‌هایی است كه به آن اضافه شده است.
قلعه محمد خان دشتی در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. این اثر كه یكی از با شكوه‌ترین نمونه‌های معماری دوره قاجاریه و دارای تزئینات بدیع و منحصر به فرد است، بارها مورد تاخت و تاز قرار گرفته است.
این اثر ملی كه زمانی با برج‌های متعدد و گوشواره‌های زیبا، هیبت و شكوه خود را به رخ هر رهگذری می‌كشید، امروز در میان انبوهی از ساختمان‌های چند طبقه شهری محاصره شده است.
