برج مقبرهی زریننوا با گویش محلی سیزَ نِوا، مربوط به سده ی هشت یا نه ه.ق در روستای چمازكتی واقع در شهرستان قائم شهر و استان مازندران، میان قبرستان قدیمی و فعلی، لابلای درختان كهنسال و در محیطی آرام در دل شالیزارها و باغ های مركبات این روستا واقع شده است.این برج مقبره به لحاظ قدمت، موقعیت معماری و تزیینات، اثری منحصر به فرد و در منطقه نیز كم نظیر می باشد.بر اساس زیارتنامهای كه امروزه نوشته شده و داخل بنا قرار دارد، مقبره به نام آقاسیدمحمد ابن سید علیزرینوایی می باشد.این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۳۳۲۷ بهعنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موقعیت مكانی بنا:
آرامگاه امامزاده سید محمد زریننوایی در شهرستان قائمشهر، در ۲ كیلومتری روستای چمازكتی قائم شهر در روستای هردورود به سمت روستای كروا واقع شده است. روستای چمازكتی در گذشته جزء دهات ساری – مركز استان مازندران- محسوب می شد ولی در تقسیمات كشوری عصر حاضر، از روستاهای دهستان نوكند كلا واقع در بخش مركزی شهرستان قائمشهر محسوب میشود. این روستا از جنوب به روستای هَردورود و شهر قائمشهر، از شمال به روستاهای خَمیركَنده و چَفتِ سَر، از غرب به روستاهای خِنار درویش، كِلاگَرمحله و دیو كُلا و از شرق به روستای پَرچیكُلا مرتبط است.

معماری بنا:
مصالح اصلی بنا آجر و گچ می باشد كه آجر به عنوان مصالح اصلی معماری و همچنین نقش تزئینی در نمای خارجی را دارد.پلان مقبره ی زرین نوا مربع شكل بوده و دارای گنبدی هشت ضلعی می باشد و صندوق چوبی كتیبه دار آن با تزئینات ظریف، اهمیت خاصی از لحاظ تاریخی و هنری دارد.در نمای بیرونی بنا، بدنه چهار گوش آن به وضوح قابل مشاهده می باشد، همچنین قسمت انتقالی هشت ضلعی بوده و گنبد هرمی شكل هشت وجهی قابل تشخیص است.گنبد به علت شرایط جغرافیایی از نوع رك، همچنین از نوع دو پوش است و دور تا دور بنا در انتهای بدنه و در زیر قسمت انتقالی مقرنسهای زیبایی مزین شده است.
زیر مقرنسها فضای خالی برای گذاشتن كاشی وجود دارد كه بعد از مرمت بنا در سال ۱۳۸۱ كاشیهای فیروزهایی در اینجا قرار داده شده.در زیر لبهی گنبد غیر از قرنیزهای دو كنج، هر ضلع دارای یازده قرنیز سینه كفتری است و در بالا میان هر دو قرنیز، كاشی نیمبیضی آبیرنگ وجود دارد.همچنین زیر قرنیزها در دو ردیف افقی جدا از هم، كاشیكاری و سقف داخلی بنا نیمكره و گچكاری است.
در ضلع جنوبی بنا نیز یك پنجره تعبیه شد و پیش از مرمت، در جلوی درب ورودی بنا كه رو به شرق است، فضایی مربعشكل قرار داشته كه امروزه فقط شالودهی آن قابل رؤیت می باشد.
