در این روز، دوستان و آشنایانی كه مایل به شركت دركاروان عروس كشان هستند – معمولا جوان ترها- در ساعت مقرر كه شب گذشته و در مصایب جای اعلام شده است، در محل خانه ی داماد حاضر می شوند و هر یك وسیله ی خاص خود را دارند (در گذشته، اسب و شتر، امروزه، انواع اتومبیل).
در این روز پارچه های روسری مانند یا حوله، به هر یك از شركت كنندگان در كاروان عروس – به رسم تبرك- تقدیم می شود ( هم از طرف خانواده ی داماد در شروع حركت كاروان به سوی خانه عروس و هم از طرف خانواده ای عروس در زمان انتقال عروس به خانه ی داماد). این كاروان مركب از دو بخش است:
الف- كاروان داماد مركب از جوان ها، زن ها، دخترها.
ب- كاروان آق سقال ها / ریش سفیدها.
كاروان ریش سفیدها حدود نیم ساعت قبل از كاروان داماد به عزم خانه ی پدری عروس حركت می كند در حالی كه یكی از ریش سفیدها مبلغ مهریه را كه در مراسم «مال كثشمك» توافق شده است در كیفی قرار داده تا به خانواده ی عروس، تقدیم كند. ریش سفیدهای طرف عروس از این گروه استقبال می كنند و آنها را بر سر سفره ای می نشانند كه از انواع میوه و شیرنی است. پس از احوال پرسی و صحبت های مقدماتی، یكی از ریش سفیدهای طرف عروس به طرف های خانواده ی داماد می گوید:
اوغری خایرلی / راه تان خیر باشد.»
طرف داماد جواب می دهد:
« اوغری خایرلی / راه مان خیر است
آنگاه مبلغ مهریه به ریش سفید طرف عروس تحویل می شود، او نیز پس از بررسی – اگر كم و كسری نداشته باشد- مبلغ جزئی از مبلغ مهریه – به عنوان تبرك- به ریش سفید طرف داماد بر می گرداند تا بین كاروان ریش سفید ها، تقسیم شود. بعد از مقدمات فوق، اجازه ی انتقال عروس از خانه ی پدری به خانه ی داماد، صادر می شود و همگی مبارك باد می گویند و آخوند حاضر در مجلس، برای خوش یمن شدن این وصلت، آیاتی را از قرآن كریم تلاوت می كند. در این هنگام، گروه دوم نیز (كاروان داماد) هلهله كنان ورود خود را اعلام می كند و حامل هدایایی به خانواده ی عروس هستند.
