منطقه ییلاقی–جنگلی سوباتان در اوایل محور تالش به آق اولر و در كیلومتر۱/۲، پس از روستای كیش دبی جاده به دو راه تفكیك می شود.
راهی خاكی در سمت راست به سمت جنگل كشیده شده است كه انتهای آن به ییلاق سوباتان و استان اردبیل ختم می شود.
حدو د۲ساعت زمان لازم است تا با ماشین به سوباتان برسیم.
ییلاق فصلی است.در زمستان۳الی۴خانوار در آن سكونت دارند.در تابستان شلوغ می شود.در داخل روستا و در دو طرف جاده تعداد زیادی مغازه احداث شده كه به مسافرین سرویس می دهند.
باوجود استقبال زیاد از این روستای ییلاقی ، راه آن خاكی وبد است.
این ییلاق زیبا و دیدنی در بخش كرگانرود واقع شده است كه فاصله آن تا شهر هشتپر حدود ۳۲ كیلومتر با جاده‌ای كوهستانی است كه از دل جنگل‌های تالش می‌گذرد و سوباتان در بالای یك طرف دره لیسار و ییلاق تاریخی برزبیل، در طرف دیگر این دره واقع شده است. در واقع سوباتان در 60 كیلومتری تالش واقع است.
در داخل و اطراف سوباتان گورستان‌های متعددی از هزاره‌ها پیش تاكنون وجود دارد؛ این منطقه همواره محل گذر كوچ‌نشینان و مسافران خطه گیلان به اردبیل بوده و به همین دلیل آثار استقراری زیادی از گذشته در این محوطه باقی نمانده است.
همچنین در این ییلاق معدن مس و آثار تاریخی كاروانسرای شاه عباسی و قبرهای ماقبل تاریخ در محلی بنام كندی یا كهنه‌ده ییلاق برزبیل وجود دارد.
چشمه باتمان بولاق كه بین سوباتان و اسبومار واقع شده، منطقه باستانی گنجخانه، سرچشمه اصلی قنات سلسال كه سر از قلعه سلسال لیسار درمی‌آورد و بازار سنتی سوباتان از نقاط جالب و دیدنی سوباتان است.
قلعه سلسال كه در پایین‌دست سوباتان واقع شده، تنها اثر تاریخی معماری شناخته شده در این محل است، قلعه‌خشك كه بسیار سرسبز است نیز در جهتی مخالف قلعه سلسال بدون وجود چشمه‌های جوشان قرار دارد كه به آن اقامتگاه بزرگان نیز می‌گویند.
ساری‌داش(سنگ زرد)، آلچالخ(محل رشد درخت آلوچه)، هاچاداش(جایی كه كوه به شكل تیر و كمان در آمده است) و باغ داگل (محلی كه ییلاق ایل شاهسون از ایلات استان اردبیل به شمار می‌رود)، از دیگر محوطه‌های طبیعی شناخته شده در ارتفاعات ییلاق سوباتان به شمار می‌آید.
در حالی كه دمای شهرهای مختلف استان گیلان مرطوب ترین استان كشور به ندرت به كمتر از یك درجه بالای صفر می رسد، در ارتفاعات سوباتان تابستان هم چاله‌های پر از برف دیده می‌شود و به همین دلیل زمستان كه می‌رسد جز دو خانوار كس دیگری در سوباتان نمی‌ماند و بقیه به جنگل‌های دامنه البرز و كنار دریاچه لیسار كوچ می‌كنند.
این روستا فاقد برق و گاز مى باشد و تنها بعد از غروب خورشید به مدت 3 ساعت روشنایى خود را با ژنراتور برق تامین مى نمایند.
