تابستان در راه است و هوا از اوایل اردیبهشت رو به گرمی می رود . یاد آن خانه هایی كه در میانش حوض داشت بخیر ، آن موقع ها خانه ها بزرگ بود و حیاطدار در گرمای تابستان آب تنی كردن بچه ها و شور و نشاطی كه داشتند شگفت انگیز بود اما با رشد جمعیت و خانه های آپارتمانی بدون حیاط بچه های این دوره زمونه از این نعمت بی نصیب هستند . نه تنها آپارتمانها بلكه خشكسالی هم باعث شد كه در مصرف آب صرفه جویی كنیم و دیگر آب بازی در تابستان معنایی ندارد اما برای رفع این مشكل می توان به جاهایی رفت كه نه تنها خنك است بلكه رودخانه و آبشاری هست كه دل به آن زده و خاطره آب بازی در تابستان را زنده كرد .ما در این مطلب بهترین مكانها برای آب بازی در تابستان را آورده ایم تا برنامه ریزی كنید و بروید و لذت ببرید .
پلنگ دره
یكی از زیباترین جاها برای آب‌بازی در تابستان را در پلنگ دره پیدا می‌كنیم. پلنگ‌دره، در شمال شرقی شیرگاه قرار گرفته است. این منطقه هم جنگل دارد، هم رودخانه و هم آبشار.برای رسیدن به همچین جایی باید زحمت پیاده‌روی در جنگل و راه رفتن در رودخانه را به خودمان بدهیم. اتفاقا این لذت‌بخش‌ترین قسمت ماجرا هم هست. در مسیرمان چشمه‌های زیادی می‌بینیم و هرجا كه خواستیم می‌توانیم زیر درخت‌ها كمی دراز بكشیم و به تنومندی و برگ‌هایشان خیره شویم.بعد به رودخانه می‌رسیم كه عمق كمی دارد و آبش نه خیلی خنك است كه تمام تن‌مان مورمور شود و نه آنقدر گرم كه ذوق‌مان را كور كند. بعد از راه رفتن در رودخانه و آب‌بازی، می‌توانیم به آبشار برسیم كه در همان نزدیكی‌ست.
مسیر دسترسی: از جاده فیروزكوه باید به سمت شیرگاه برویم. چند كیلومتر بعد از ورودی شیرگاه و بعد از یك پل آهنی از جاده اصلی خارج می‌شویم.
در ادامه از تابلوی سرمحیط‌بانی شیرگاه و از روستای نفار باید بگذریم. حدود یك ساعت طول می‌كشد تا به اول مسیر پیاده‌روی برسیم. ماشین را باید پارك كنیم و بقیه مسیر را از دل جنگل برویم.
رودخانه كسیلیان
سوادكوه، جز پلنگ‌دره، جاذبه‌های دیگری هم برای رفتن دارد؛ مثل رودخانه كسیلیان در دل جنگل. اینجا، جایی‌ست بكر و دست‌نخورده كه از سروصدا در آن خبری نیست. هرچه هست صدای پرنده‌هاست و برگ‌هایی كه زیرپایمان حس می‌كنیم. گاهی شاخه‌ای از درختی می‌افتد و آنهمه سكوت را به هم می‌زند یا صدای سنجابی می‌آید كه دارد از درخت بالا می‌رود.
رودخانه كسیلیان، از رودخانه‌هایی‌ست كه امكان قایق‌سواری و تیوب‌سواری هم در آن هست، نزدیكش رستوران پیدا می‌كنیم و اگر كمی حوصله به خرج دهیم، بعد از آب‌تنی و آب‌بازی در آن می‌توانیم به جاهای دیدنی نزیدك هم سری بزنیم؛ جاهایی مثل پل ورسك یا دریاچه لفور.
مسیر دسترسی: این رودخانه در ۲۲۰ كیلومتری تهران قرار دارد و برای رسیدن به آن باید به سمت شیرگاه برویم.
دره زمان
اسم پلور با آب معدنی‌اش گره خورده، اما این روستا كه كوه دماوند هم در آن جا خوش كرده، فقط آب‌معدنی یا چشم‌اندازی از كوه دماوند را به ما هدیه نمی‌دهد.۸۰ كیلومتر كه از جاده هراز به سمت مازندران برویم به پلور می‌رسیم. اینجا روستایی‌ست كه آبشار دارد و دره‌ای به اسم دره زمان. این دره تا همین دو سه سال پیش فقط مقصد طبیعت‌گردها بود، اما حالا دیدن این دره انگیزه خیلی‌ها برای زدن به دل جاده است.دره، در حقیقت تنگه‌ایست كه رودخانه از میانش می‌گذرد. عمق آب در همه جا یكسان نیست و باید مراقبش بود. آبشار شاهاندشت و دشت لار، از جاذبه‌های نزدیك این منطقه‌اند.
مسیر دسترسی: از تهران باید وارد جاده هراز شویم. در انتهای بزرگراه بابایی و بعد از گذشتن از رودهن و بومهن و گردنه امامزاده هاشم، در سمت چپ جاده یك مسیر فرعی وجود دارد كه تابلوی رودخانه و سد لار آن‌را مشخص می‌كند.
وارد این مسیر فرعی می‌شویم. به اولین پیچ كه رسیدیم از روی پل رودخانه لار باید بگذریم. این ابتدای دره زمان است. همین‌جا ماشین را باید پارك كنیم و آماده رفتن به تنگه شویم.
روخانكول
مثل بیشتر رودخانه‌ها و آبشارها، روخانكول هم در وسط جنگل قرار گرفته و با پیاده‌روی به آن می‌رسیم. روخانكول، اسم روستای این ناحیه است. اینجا در حقیقت آبشاری‌ست كه حوضچه آبی برای آب‌تنی دارد. می‌توانیم با تعدادی از دوستان‌مان به اینجا برویم، آب‌بازی كنیم و صدای خنده‌مان آنهمه سكوت را بشكند.
مسیر دسترسی: بعد از امامزاده هاشم باید داخل فرعی روستای براگور شویم. محلی‌ها با ماشین‌شان می‌توانند ما را تا اول مسیر پیاده‌روی ببرند. از اول این مسیر دیگر باید از ماشین پیاده شویم و بقیه راه را پیاده در جنگل طی كنیم.
تنگه واشی
تنگه واشی، یكی دیگر از تنگه‌هاییست كه می‌توانیم برای آب‌تنی و آب‌بازی به آن برویم. فاصله این تنگه تا تهران زیاد نیست. كافی‌ست ۱۷ كیلومتر در جاده فیروزكوه برویم تا به این تنگه برسیم. این منطقه از دو تنگه تشكیل شده كه اسم تنگه اول واشی‌ست و با چند دقیقه پیاده‌روی به تنگه دوم می‌رسیم.
بیشتر مسیر را داخل رودخانه‌ای هستیم كه آبش به خنكی معروف است، بنابراین باید خیس شدن لباس‌هایمان را هم به جان بخریم. بعد از كمی پیاده‌روی به آبشار ساواشی می‌رسیم و دشت هویج هم در نزدیكی‌ست. فاصله تنگه اول تا ابتدای دشت ۲۰۰ متر است. طول دشت ساواشی حدود ۷۰۰ متر و فاصله تا آبشار ۸۰۰ متر است.
مسیر دسترسی: این منطقه از جاده تهران به فیروزكوه دردسترس است. از اتوبان شهید بابایی، جاده فیروزكوه را باید در پیش بگیریم. پیش از رسیدن به این شهر در سمت چپ‌مان جاده‌ای فرعی می‌بینیم كه روی تابلویش تنگه واشی نوشته شده.
۱۰ كیلومتر كه در این جاده فرعی رانندگی كنیم به روستای جلیزجند یا ساواشی می‌رسیم. ۴ كیلومتر دیگر باید به رانندگی ادامه بدهیم تا به پاركینگ برسیم. از اینجا به بعد را باید پیاده برویم.
