در انتهای چابهار و در نزدیكی مرز پاكستان و در كنار روستای تیس كوه هایی رسوبی به پایان می رسند كه به آن ها كوههای مریخی چابهار و یا كوه های مینیاتوری می گویند. شاید وجه تسمیه ی این كوه ها به دلیل تشابه شكل شیاری آن ها با كوه و صخره های سیارات دیگر باشد. در این منطقه روستای ۲۵۰۰ ساله ی تیس قرار گرفته است. همان روستایی كه در كتاب فتح نامه اسكندر مقدونی به نام “تیز” از آن یاد شده است.كوههای مریخی چابهار یا كوههای مینیاتوری، بخشی از طبیعت زیبای شهر همیشه بهاری چابهار به شمار می‌روند كه متاسفانه چندان مورد توجه قرار نگرفته است. این كوه‌ها به سبب وضعیتی كه دارند در دسته‌ی مناطق بدبوم یا بدلند قرار می‌گیرند. ویژگی مشترك این مناطق عدم وجود پوشش گیاهی و نداشتن ارزش چراگاهی است. كوههای مینیاتوری از نوع رسوبی هستند و طبق نظر كارشناسان در گذشته‌های دور زیر تلی از خاك مدفون بوده كه بر اثر گذشت زمان و بارش باران‌های موسمی از زیر خاك سر برآورده‌اند. فرآیندهای تكتونیكی به دلیل فرورانش پوسته عمان به زیر مكران و فرسایش آبی و بادی از جمله مهم‌ترین دلایل شكل‌گیری این كوه‌ها بوده است. شیارهای ریز و یكدستی كه روی این كوه‌ها وجود دارد سبب شده است تا نام مینیاتوری به خود بگیرند و جلوه‌ای به واقع فرازمینی داشته باشند.
آدرس :سیستان و بلوچستان، ۴۰-۵۰ كیلومتری شهرستان چابهار
