برای رفتن به تالاب سولوكلی ابتدا به روستای تنگراه از توابع بخش لوه شهرستان گالیكش می‌رویم و پس از طی ۱۳ كیلومتر راه شوسه به روستای قوشه چشمه از توابع این بخش می‌رسیم.روستای قوشه چشمه یكی از سه‌راه دسترسی به تالاب سولوكلی است. از روستاهای سوار و زاو شهرستان كلاله نیز می‌توان به سمت این تالاب رفت اما مسیر دسترسی از روستای قوشه چشمه هموارتر است.برای رسیدن به این تالاب كه در ارتفاع ۱۱۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد باید با پایی پیاده یا اسب و قاطر راه پیمود.از روستای قوشه چشمه كه راهی می‌شوید از حاشیه بیلی كوه (كوه قطار) كه به شكل یك قطار نمایان است باید عبور كرده و مسیر ۲۰ كیلومتری را با دنبال كردن درختانی كه به رنگ قرمز در این راه رنگ‌آمیزی شده‌اند به تالاب سولوكلی رسید.شنیده‌های مردم محلی حكایت از آن دارد درگذشته‌ای نه‌چندان دور خلبانی خارجی با بالگردش با بیلی كوه برخورد كرده و فوت‌شده است.تالاب سولوكلی در شمال پارك ملی گلستان از زیستگاههای اصلی ببر مازندران در گذشته بوده است. چشمه های پارك ملی گلستان مهمترین منابع آبی پارك را تشكیل می دهندكه در تمام سطح ان پراكنده اند اما جنوب غربی پارك از چشمه های بیشتری برخوردار است.
سولوكلی تالابی طبیعی و موقتی و تنها تالاب از نوع خود در منطقه است. بنظر می رسد،كاهش فشار فعالیت انسان و یا یك تغییر رویداد اقلیمی موثر، منجر به توسعه جنگل شده است. همچنین، تضمین كننده زیستگاه ۷۶ گونه از گیاهان آبزی است. تعداد ۶ گونه گیاه كه در سایر مناطق ایران اصلا وجود ندارد، منحصرا در این تالاب رویش دارند. گونه ای جدید از میگوی آب شیرین نیز در این تالاب زندگی می كند. طول عمرگونه ۲ ماه است. از آنجایی كه، این تالاب در طی تابستان به خشكی می گراید، میگوها تخمها یا سیستهای خود را در گل لای رها می كنند.
سولوك» در زبان تركمنی به معنای «زالو» است و «لی» به معنای «محل» است. بنابراین سولوكلی در لغت به معنای «زیستگاه زالو» است.
تالاب سولوكلی به وسیله یك چشمه آب شیرین و بارش‌های فصلی تغذیه می‌شود. تابستان‌هایی گرم و زمستان‌هایی سرد(۸/۱ تا ۳۶ درجه سلسیوس) دارد. متوسط بارش آن از ۲۲ تا ۵۸ میلی‌متر تغییر می‌كند. حداكثر عمق این تالاب به ۱ متر می‌رسد.
تالاب سولوكلی با ۴ هكتارمساحت در ارتفاعات جنگلی عمیق كوه بیلی در پارك ملی گلستان قرار گرفته است. این تالاب در حدود ۴۵۰ هزار سال قبل با گونه هایی از درمنه و ریش بز پوشیده بوده است.تالاب سولوكلی در موقعیت جغرافیایی N372933 E554622 در استان گلستان واقع است.
میگوی آب شیرین سولوكلی (Chirocephalus soulukliensis) یك گونه جدید از پریان میگوهاست. این میگو را كریستوفر راجرز و محمود صوفی از پارك ملی گلستان و تالاب سولوكلی در مقاله‌ای علمی در مجله زوتاگزا (Zootaxa) گزارش كرده‌اند. این گونه به آسانی به وسیله ضمیمه شاخك خود كه تك‌لایه‌ای یا تك‌شانه‌ای است، از هم‌جنس‌های خود جدا می‌شود. میگوهای آب شیرین ایران و كشورهای همسایه به صورت كامل شناخته نشده‌اند و گونه‌های جدید هنوز در حال شناسایی هستند.به طور كلی، فقط یك بررسی جامع با شش گونه از جامعه میگوهای تالابی ایران (پریان میگوها چهار گونه و آرتمیاها دو گونه) توسط مورا و آذری‌تاكامی سال ۲۰۰۰ میلادی ارائه شده است. علاوه بر میگوی آب شیرین سولوكلی كه گونه‌ای جدید، بوم‌زاد و با پراكندگی محدود است، یـــك گونه دیگر به نام نیومانی (Chirocephalus neumanni) برای نخستین‌بار از استان گلستان گزارش شده است. با این دو گونه جدید تعداد گونه‌های بی‌كاسگان (Anostraca) به هشت گونه می‌رسد. دانشمندان مطمئن هستند در صورت جستجوی بیشتر در سراسر غرب آسیا گونه‌های جدید دیگری یافت خواهند شد. دانشمندانی نظیر راجرز معتقدند جنس كایروسفالوس نیاز به تجدید نظر دارد. گونه جدید در تالاب سولوكلی در شمال غربی پارك ملی گلستان (ارتفاعات بیلی‌كوه) در استان گلستان یافت شد.
چشمه سولوكلی در فصول پرآبی محیط آبی وسیعی را در پارك به وجود می آورد كه از نظر تنوع اكوسیستمی بسیار حائز اهمیت است.
