رابینو در سال ۱۲۹۴ ه.ش درباره ی این بقعه چنین می نویسد:
“زیارتگاه پیر موذنان در آن جا واقع است. متولی این مقبره ار اعقاب شخصی به نام پیر محمد موذنان است، بر طبق اسناد و فرمان های قدیمی، منطقه ی وسیعی وقف این محل بود كه عبارتست از: جوكی، سفید لیزار،كفته رود، تورخاله، نیزار، نمكهان، لیه خاله و پازكی پشت. یكی از این فرمان ها به تاریخ محرم سال ۹۳۹ ه.ش (۳۳-۱۵۳۲م) نوشته شده و به مهر مظفر سلطان، حاكم بیه پس، مهمور می باشد و در آن كلمات زیر دیده می شود: الله تعالی الحكیم المنان الموید القادر السلطان المظفر ابوالمظفر.”
دو فرمان دیگر، یكی متعلق به شاه عباس دوم است كه به تاریخ ۱۰۵۲ هجری(۴۳-۱۶۴۲ م)نوشته شده و دیگری مربوط به شاه تهماسب دوم است كه در ۱۱۳۷ هجری(۳۰-۱۷۳۴م)نوشته شده و دارای مهر فرمانده كل امپراتریس آن می باشد.
نام اصلی این عارف وارسته پیر محمد موذن یا پیر محمد موذنان است كه از عرفای نیمه ی اول سده ی دهم هجری بوده و حدود سال ۹۳۹ ه.ق وفات كرده است. زیارتگاه او زیارتگاه های مورد علاقه ی مردم تولم است.