رادیو سیتی ، پربیننده ترین سینمای ایران می باشد كه از اواخر دههٔ ۳۰ فیلمهای روشنفكرانه اكران می‌كرد كه بیشتر فیلمهای آمریكایی بودند. سانس ۱۱ صبح روزهای جمعه این سینما بسیار شلوغ بود و جوانان تهرانی با لباس‌های مد روز و شیك برای دیدن فیلم صف می‌كشیدند.سینما رادیوسیتی از مجلل‌ترین و مدرن‌ترین سینماهای ایران بود كه توسط حیدر غیایی طراحی و در ۲۷ شهریور ۱۳۳۷ افتتاح شد.
به خاطر معماری متفاوت و قرارگیری در خیابان ولیعصر، سریع میان شهروندان تهرانی به محبوبیت رسید.حیدر قلی خان غیابی شاملو(۱۳۰۱-۱۳۶۴)یكی از پیشگامان معماری نوین ایران است. حیدر غیایی از معماران مشهور معاصر ایران كه سابقه طراحی ساختمان‌های مهمی مثل هتل كارلتون تهران، هتل استقلال و بیمارستان لویزان را بر عهده داشت، سینما رادیو سیتی را با توجه به تكنولوژی و معماری روز آن زمان بنا كرده بود. با وجود بمب‌گذاری سال ۱۳۵۲ سینما همچنان فعال بود اما در آبان‌ماه ۱۳۵۷ به آتش كشیده شد و پس از آن تعطیل گشت. این سینما پس از انقلاب ۱۳۵۷ مصادره شد و اكنون متروكه است. در بهمن ماه ۱۳۹۶، ساختمان سینما پس از بررسی كارشناسان سازمان میراث فرهنگی به‌شماره ۳۱۹۲۶ مورخ ۹۶/۱۱/۴ در فهرست آثار ملی قرار گرفت.
دیوار نمای غربی سینما به شكل منحنی است كه از قسمت پایینی سقف طبقه دوم شروع می‌شود و به شكل كنسول به سمت پیاده‌روی خیابان ولیعصر پیش آمده‌است. همچنین هنگامی كه از كناره‌ها به سینما نگاه می‌شود، نمای بیرونی، حالت مقعری شكل دارد كه برآمدگی‌های آن از لبه پشت بام قابل مشاهده است. در معماری سینما از شیشه به صورت گسترده‌ای استفاده شده‌است، ضلع غربی و در ورودی از كف سالن تا سقف شیشه‌ای بودند، به گونه‌ای كه پلكان مارپیچ و مردمی كه داخل سینما حضور داشتند از بیرون سینما پیدا بودند.
ظرفیت سینما ۱۴۰۰ نفر بوده است،سینما دارای یك سالن اصلی بزرگ كه همانند استادیوم طراحی شده بود دارای صندلی هایی از جنس مخمل قرمز با پرده ای به اندازه چهارده و نیم متر بوده است.رادیوسیتی همچون سینما سروش (مولن روژ سابق)، كاخ سنا و هتل استقلال (هیلتون سابق) توسط حیدر غیایی كه از پیشگامان معماری مدرن ایران بود طراحی و در ۲۷ شهریور ماه سال ۱۳۳۷ افتتاح شد. معماری نمای ورودی سینما به سبك گوگی طراحی شد و در طراحی آن از فرم‌های منحنی و مستقیم استفاده شده بود. چراغ‌های نئون قرمز رنگی بر روی نمای بیرونی ساختمان این سینما نصب شده بودند كه شب‌ها روشن می‌شدند و جلوه‌ای مدرن به سینما می‌دادند.
به خاطر معماری متفاوت و قرارگیری در خیابان ولیعصر، سریع میان شهروندان تهرانی به محبوبیت رسید.حیدر قلی خان غیابی شاملو(۱۳۰۱-۱۳۶۴)یكی از پیشگامان معماری نوین ایران است. حیدر غیایی از معماران مشهور معاصر ایران كه سابقه طراحی ساختمان‌های مهمی مثل هتل كارلتون تهران، هتل استقلال و بیمارستان لویزان را بر عهده داشت، سینما رادیو سیتی را با توجه به تكنولوژی و معماری روز آن زمان بنا كرده بود. با وجود بمب‌گذاری سال ۱۳۵۲ سینما همچنان فعال بود اما در آبان‌ماه ۱۳۵۷ به آتش كشیده شد و پس از آن تعطیل گشت. این سینما پس از انقلاب ۱۳۵۷ مصادره شد و اكنون متروكه است. در بهمن ماه ۱۳۹۶، ساختمان سینما پس از بررسی كارشناسان سازمان میراث فرهنگی به‌شماره ۳۱۹۲۶ مورخ ۹۶/۱۱/۴ در فهرست آثار ملی قرار گرفت.
دیوار نمای غربی سینما به شكل منحنی است كه از قسمت پایینی سقف طبقه دوم شروع می‌شود و به شكل كنسول به سمت پیاده‌روی خیابان ولیعصر پیش آمده‌است. همچنین هنگامی كه از كناره‌ها به سینما نگاه می‌شود، نمای بیرونی، حالت مقعری شكل دارد كه برآمدگی‌های آن از لبه پشت بام قابل مشاهده است. در معماری سینما از شیشه به صورت گسترده‌ای استفاده شده‌است، ضلع غربی و در ورودی از كف سالن تا سقف شیشه‌ای بودند، به گونه‌ای كه پلكان مارپیچ و مردمی كه داخل سینما حضور داشتند از بیرون سینما پیدا بودند.
ظرفیت سینما ۱۴۰۰ نفر بوده است،سینما دارای یك سالن اصلی بزرگ كه همانند استادیوم طراحی شده بود دارای صندلی هایی از جنس مخمل قرمز با پرده ای به اندازه چهارده و نیم متر بوده است.رادیوسیتی همچون سینما سروش (مولن روژ سابق)، كاخ سنا و هتل استقلال (هیلتون سابق) توسط حیدر غیایی كه از پیشگامان معماری مدرن ایران بود طراحی و در ۲۷ شهریور ماه سال ۱۳۳۷ افتتاح شد. معماری نمای ورودی سینما به سبك گوگی طراحی شد و در طراحی آن از فرم‌های منحنی و مستقیم استفاده شده بود. چراغ‌های نئون قرمز رنگی بر روی نمای بیرونی ساختمان این سینما نصب شده بودند كه شب‌ها روشن می‌شدند و جلوه‌ای مدرن به سینما می‌دادند.
