مقبره صوراسرافیل در كنار قبر ملك‌المتكلمین دو نفر از روزنامه‌نگاران و فعالان مشروطه در محله كمالی تهران واقع شده است. ملك‌المتكلمین و صوراسرافیل پس از به توپ بسته شدن مجلس، دستگیر و شبانه در باغ شاه اعدام شدند. بعدها برای آنها مقبره‌ای ساخته شد كه اكنون در ملك شخصی ملك‌زاده واقع است و وضعیت مناسبی ندارد.این محدوده، آرامگاه «صوراسرافیل»، «ملك‌المتكلمین» و برادر او در حیاط خانه و مهدی ملك‌زاده فرزند ملك‌المتكلمین و همسرش خدیجه‌سلطان در زیرزمین خانه بوده است. زیرزمینی كه حالا با آواری از آجر و سیمان پر شده است.
میرزا جهانگیر خان شیرازی پسر آقا رجبعلی، مدیر روزنامه «صور اسرافیل» به خاطر نام روزنامه‌اش به صور اسرافیل ملقب گردید. در سال ۱۲۹۲ قمری در شیراز متولد شد. وی به سال ۱۳۱۱ قمری به تهران رفت و در دارالفنون و دیگر مدارس عالیه تهران به تحصیل علوم و فنون جدید پرداخت. در این هنگام بود كه نهضت مشروطه‌خواهی آغاز شده بود.
میرزا جهانگیر خان در دوران مشروطه در انجمن‌های سری (انجمن باغ میكده) و مجامع ایرانیان راه یافت. او با سرمایه میرزا قاسم خان تبریزی و همكاری میرزا علی‌اكبر خان قزوینی (دهخدا) روزنامه‌ای به نام به صور اسرافیل چاپ كرد. روزنامه صور اسرافیل با مشكلاتی روبرو شد؛ از آن میان این كه چندین بار نویسنده آن را تكفیر كردند و چند بار دفتر روزنامه‌اش را ویران كردند.
نام میرزا جهانگیرخان صور اسرافیل به همراه سید جمال الدین واعظ، ملك‌المتكلمین و سید محمدرضا مساوات در فهرست چهار نفری بود كه محمدعلی شاه پیش از به توپ بستن مجلس، درخواست تبعید آنها را از ایران كرده بود،كه با ایستادگی مجلس روبرو شد.
پس از به توپ بستن مجلس به همراه گروهی دیگر از مشروطه‌خواهان دستگیر شد و به دستور محمدعلی‌شاه در روز چهارشنبه ۲ تیر/۲۴ جمای الاولی ۱۳۲۶ به همراه ملك‌المتكلمین در باغ‌‌شاه كشته شد. خواهرزاده او نیز در روز به توپ بستن مجلس پس از دلاوری‌های بسیار كشته شد.
در حیاط خانه و در كنار وسایل انبارشده‌ی سرایدار نیز آجرهای ریخته‌شده از سایبانی جمع شده كه برای محافظت از قبر دو روزنامه‌نگار ایجاد شده بود تا از نور آفتاب و برف و باران مصون بماند، اما حالا خود بلای جان قبرها شده است. می‌گویند این خانه در گذشته، بزرگتر بوده، اما در سال‌های پیش، بیمارستان لقمان با تصرف بخش‌هایی از آن، اقدام به ساخت‌وساز در اطراف خانه كرده و اكنون فقط مساحتی حدود ۵۰ متر به‌عنوان آرامگاه این پنج نفر باقی مانده است.
در سال‌های نخست، وضعیت قبرها بهتر بود. به مرور زمان و با گودبرداری‌هایی كه برای ساخت‌وساز توسط بیمارستان لقمان انجام شد، قبرها ترك برداشتند و حالت شكستگی و فرورفتگی پیدا كردند.
آدرس : تهران – خیابان مخصوص – جنب بیمارستان لقمان – انتهای كوچهٔ شهید ابراهیمی
