درخت چنار كهنسال كتلی ، ازنظر شكل ظاهری تنۀ بسیار ستبری دارد كه در گذشته به دلیل آتش‌سوزی‌های مكرر كاملاً از وسط به دو نیم تقسیم شده است. وسعت فضای ایجاد شده به‌اندازه‌ای است كه به‌راحتی یك خودروی پاترول در آن جای می‌گیرد. داخل تنه غربی این درخت كهنسال كندوی زنبورعسل وجود دارد كه طبق اطلاعات محلی در گذشته برای خارج كردن عسل از داخل این تنه و پراكنده كردن زنبور‌ها از آتش استفاده می‌شده است. آب چشمه‌ای كه در فاصله حدود ۱۰۰ متری سمت شرقی این درخت قرار دارد از زیر تنه غربی درخت عبور می‌كند.
این درخت كهنسال با توجه به قدمت بسیار زیادی كه دارد و نوع گونه آن توانسته به‌خوبی با اقلیم منطقه سازگاری پیدا كند و جزو درختان نادر ایران است؛ بنابراین مطالعات ژنتیكی بر روی این‌گونه در جهت اصلاح و یا تكثیر آن پیشنهاد می‌گردد و با توجه به نظرات كارشناسان موسسه تحقیقات سازمان جنگل‌ها و مراتع كشور احتمالاً این درخت كهنسال قدیمی‌ترین چنار موجود در ایران است كه از همین رو قابل ثبت در فهرست میراث جهانی است.
چنار كتلی جزو كهن سال ترین درختان چناری است كه تا كنون در خراسان شمالی و كشور شناسایی شده است. به گفته ی او، ارتفاع این درخت ۲۱ متر و قطر آن ۵۷۰ سانتی متر است و یك خودرو سواری به‌راحتی در میان آن جا می گیرد. حمایلی با بیان این كه هفت درخت كهن چنار در این استان در فهرست آثار طبیعی ملی ثبت شده‌اند.
این درخت برای مردم روستای كتلی با ارزش است و حتی اگر شاخه‌ای خشك از این درخت روی زمین بیفتد، آن را زیر خاك دفن می‌كنند تا كسی به اشتباه از آن به‌عنوان چوب هیزم استفاده نكند. چنار «اسفجیر» با ۴۵۰ تا ۵۵۰ سال سن، ارتفاع ۲۲ متر و قطر ۲۷۰ سانتی‌متر جزو درختان چنار كهنسال در خراسان شمالی است كه در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
سن این درخت ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال ، ارتفاع آن ۲۱ متر و قطر آن ۲۴۸ سانتی متر است. چنار از دوره‌های گذشته به‌دلیل عظمت و هر سال جوان شدن با پوست‌اندازی در باور ایرانیان، یكی از درختان مقدس بوده است كه در بسیاری از روستاها هنوز مردم به آن اعتقاد دارند. این كارشناس میراث طبیعی اظهار كرد: به‌دلیل ارتفاع زیاد و قطر بالای این درخت در گذشته از آن به‌عنوان شاه درختان نام برده اند و اعتقاد بر این بوده است كه در زیر درخت چنار امام زاده ای مدفون است و به همین لحاظ برای مردم بسیار محترم بوده و به شاخه های آن دخیل می بندند. وی گفت: درخت چنار از سنین ۸۰ تا ۱۰۰ سالگی به بالا شروع به دورن پوسیدگی می كند كه اثر آن در بعضی موارد حتی به پوست رسیده و در اصطلاح تنه آن توخالی مشاهده می شود. حمایلی افزود: نمونه های زیادی وجود دارد كه مردم در داخل این حفره زندگی كرده و حتی چوپانان در شب های زمستان داخل آن اطراق می كرده اند و بعضی نیز آن را محل كسب و كار نموده و به شغل های كفاشی و قصابی مشغول بوده اند.
