روستای جابان در ۷۵ كیلومتری تهران واقع شده است این روستا آب و هوای بسیار خوبی دارد . این روستا دارای منطقه ی سبز به مساحت ۲۵۰۰۰ هكتار میباشد. روستای جابان دارای انواع میوه ها از جمله از بهترین سیب ها (سیب مرغوب دماوند)، هلو، خیار، گیلاس تكدانه و آلبالوی درجه یك میباشد و انواع محصولات را به خارج كشور صادر میكند.در روستای جابان رودی پرآب در طول سال جاری است و این رود به نام هفت چشمه معروف است كه طولی معادل ۵ كیلومتر دارد و آب مردم روستا و باغات و چندین روستای دیگر را تامین میكند. از جمله مهمترین رودهایی كه به این رود متصل است چشم شاه میباشد.
روستای جابان دارای كوه هایی بسیار زیبا می باشد و در پشت آن دریاچه های لار و تار نهفته شده است.جابان قبلا تخمه های خوش طعم به نام تخمه جابانی داشت كه متاسفانه به تخمه ژاپنی معروف است.از جمله منبع درآمد مردم جابان گردو میباشد كه به كشورهای دیگر نیز صادر میشود.این روستا در زمان قدیم منطقه ی سكونت كردهای تبعیدی یا كرد كرمانج و هخامنشیان بوده است.مردم جابان در حال حاضر به زبان شیرین كرد فارسی یا كرمانج صحبت می كنند.از قدیم در میان كردها طایفه بزرگی وجود داشته است كه در تاریخ به نامهای مختلفی مثل جابان، كابان، گاوان، گوپان ،جاوان، جافان و جاف از آنها نام برده شده است.
این اصطلاحات در كتب تاریخی قدیم مثل تاریخ ابن اثیر ـ عماد اصفهانی، سفرنامه ابن بطوطه ـ مروج الذهب مسعودی ـ قاموس المحیط فیروزآبادی ـ تاریخ امین زكی‌بگ و… آمده است. در تاریخ مشخص میشود كه در میان اصحاب رسول خدا فردی بوده است به نام جابان الكُردی كه پسرش ابو بصیر نیز از یاران رسول خدا بوده است.
گوپان از دو بخش (گو:یل و پهلوان) و (پان: پرورنده) تشكیل شده و لقب یكی از خانواده های پارس بوده و گوپانان ناحیه مربوط به این خانواده بوده است افراد این خاندان تا آخرین سالهای حكومت ساسانی دارای مناصبی در دولت بوده اند، و در واقعه قادسیه از شخصی با نام “گوپان” (به تلفظ عربی جابان) نام برده شده است كه فردی با نفوذ در دولت یزدگرد سوم بوده است.
این روستا در دهستان ابرشیوه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲٬۵۴۰ نفر (۷۵۷خانوار) بوده‌است.
