این اثر در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۷۱۸ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قدمت این پل به دو دوره صفویه و قاجاریه برمی گردد. پل قیزلار دارای پنج چشمه (سه چشمه اصلی و دو چشمه فرعی) است . چشمه های اصلی برای گذر آب رودخانه بوده و چشمه های فرعی برای آبیاری اراضی كشاورزان مورد استفاده قرار می گرفته است كه به علت تجمع خاك ناشی از رسوب آب رودخانه بسته شده است . پایه های پل سنگی بوده و خود پل با مصالح سنگی و آجری ساخته شده است . این پل با ابعاد تقریبی ۴۹ متر طول و ۵/۵ متر عرض و ارتفاع ۶ متر و مساحت ۲۵۷ متر مربع، راه ارتباطی ماشینی دو روستای قلی كندی و شیخ بابا شهر ملكان می باشد. این پل از زمان ساخت به عنوان پل ارتباطی مورد استفاده قرارگرفته و به نام پل قلی كندی نیز بین مردم نامیده شده و در تملك وزارت راه وترابری می باشد. متاسفانه قسمت هایی از پل در سال های گذشته به دلیل شایع بودن این مطلب كه درون ساختمان آن توسط سازندگان، طلا پنهان شده است؛ توسط عوامل انسانی و قسمتی از آجرهای طاق چشمه های فرعی به دلیل عوامل جوی و طبیعی تخریب شده بود كه البته در سال ۱۳۸۳ عملیات مرمت بر روی آن انجام شده است و هم اكنون پل از نظر ایستایی به طور كامل سالم است.