روستای فردقان در شمال غربی شهرستان فراهان با طبیعتی زیبا و دست نخورده همچنین با وجود آثار تاریخی یكی از جاذبه های گردشگری فراهان است. روستای فردقان از توابع بخش خنجین شهرستان فراهان است، روستای فردقان به لحاظ جغرافیایی روستا در انتهای یك دره و رودخانه‌ای كه از جنوب به شمال جریان دارد، قرار گرفته است. روستای فردقان در گذشته به دلیل وجود منابع آبی سرشار از وضعیت آب و هوایی بسیار خوبی برخوردار بوده و محل زیست‌طبیعی مناسبی برای استقرار و زندگی بوده است.در ۳ كیلومتری روستا در پیچ جاده های كوهستانی بقعه امامزاده امیر عبدالله میعادگاه عاشقان اهل بیت(ع) است و در سكوت كوههای اطراف، صدای مناجات زائران این امامزاده شنیدنی است. بافت تاریخی و باستانی این روستا با گذشت چند هزار سال از از ایجاد خانه ها در دل تپه های سنگی و گرانیتی هنوز پابرجا است، طبیعت بكر و سرسبز این روستا با شكوفه های بهاری درختان میوه در كنار رودخانه این روستا هر رهگذری را به وجد می آورد و تفرجگاه طبیعی فردقان چونان بهشتی از چشمه ساران و جاذبه های طبیعی دیگر است.
در طبیعت بكر روستای فردقان، بقایای یك قلعه عظیم با دیوارهایی بلند در داخل روستا و بقایای آتشكده ی در مركز قلعه حاكی از قدمت این منطقه است. بخشی عظیمی از دیوارهای قلعه و آتشكده تخریب شده است، ارتفاع دیوار اصلی باقی مانده قلعه حدود ۹ متر، قطر پی‌های آن حدود پنج متر و همه از سنگ و ساروج است. این قلعه مساحتی بالغ بر یك هكتار را شامل می شود كه طی دوره‌های مختلف بافت معماری درون قلعه شاهد تحولات متعددی بوده و روستای كنونی فردقان روی بافت معماری گذشته شكل گرفته است.
در وسط قلعه، تعدادی پی های سنگی به قطر پنج متر وجود دارد كه می‌تواند بازمانده تالارهای متعدد و آتشگاه و نیایشگاه باشد. پایه‌های آن بر ستون‌هایی قرار گرفته و در پای یكی از این ستون‌ها سردابی به چشم می‌خورد كه بر اساس بعضی روایات محل زندان بوعلی‌سینا بوده است.
در ضلع شمالی قلعه، در زیرزمین، تعداد چهار ستون به قطر حدود دو و نیم متر از آجر و ساروج دیده می‌شود. ستون‌ها تقریباً در كنار هم قرار دارند و حدود سه متر از آن‌ها نمایان و قسمت بیشتر آن‌ها داخل زمین و زیر آوار خاك است. بر اساس بررسی‌های ماریان مولیان و بهرام فره وشی، پس ازخاموش شدن آذر گشسب ارومیه در منطقه چیچست این آتشكده دوباره كشف شد. آتشكده فردقان مربوط به دوره ساسانیان است و آتش آن قبل از چیچست ارومیه می سوخته و مراسم عبادی در آن برگزار می‌شده و حتی صنایع نیز در كنار آن فعال بوده است. ابن فقیه همدانی نویسنده سده سوم هجری در كتاب «مختصرالبلدان» و محمدبن حسن قمی نویسنده كتاب «تاریخ قم» از روستای فردقان و آتشكده آن سخن به میان آورده‌اند.
این آتشكده در سال ۲۸۸ هجری توسط امیر قم كه تحت حمایت بنی عباس بوده، تخریب شده است. آتشكده فردقان در گذشته در سایه غفلت میراث فرهنگی آغل گوسفندان بوده است از سال ۹۴ عملیات گمانه زنی و كاوش در این آتشكده آغاز شده است و ادامه دارد، مهم‌ترین دستاورد فصل دوم این كاوش تعیین عرصه و حریم قلعه تاریخی فردقان و همچنین خوانا سازی پلان آتشكده فردقان است. در این گمانه زنی ها داده های سفالی شامل ۱۰۰ قطعه سفال شناسایی شده است كه از این تعداد ۷۶ قطعه بدون لعاب و ۲۴ قطعه لعاب دار است.
سفال های بدون لعاب شامل بدنه و بعضاً كف، لبه و دسته است و به طور كلی چرخساز، دارای شاموت گیاهی و به رنگ های نخودی، قهوه ای روشن و آجری است. قطعات لعابدار نیز بیشتر دارای لعاب تك رنگ فیروزه ای و سفید، چرخساز و دارای شاموت گیاهی است، با توجه به ویژگی های یاد شده در این گونه سفال ها، كارشناسان میراث فرهنگی قرون میانی اسلامی را برای این سفالهای حاصل از گمانه زنی ها پیشنهاد می كنند. این اثر تاریخی به شماره ۲۵۰۱۹ در تاریخ ۱۸/۱۲/۸۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
