كاخ تچر به فرمان داریوش كبیر بنا شده و كاخ اختصاصی وی بوده‌است. روی كتیبه‌ای آمده : «من داریوش این تچر را ساختم.» كاخ تچر یك موزه خط به شمار می‌رود از پارسی باستان گرفته در این كاخ كتیبه وجود دارد تا خطوط پهلوی بالای ستون‌ها از نمای جلویی‌های مصری استفاده شده‌است. قسمت اصلی كاخ تچر توسط داریوش بزرگ و ایوان و پلكان سنگی جنوبی توسط خشایار شاه و پلكان سنگی غربی توسط اردشیر دوم بنا شده‌است تچر یا تچرا به معنای خانه زمستانی می‌باشد. سنگ های كاخ تچر، خاكستری و بسیار پاك تراش است چنان كه عكس آدمی در آن می افتاده و به همین جهت در این اواخر آن را آینه خانه یا تالار آینه هم می خواندند.
كاخ تچر بر روی سكویی بنا گشته كه ۲۰/۲ تا ۳ متر از كف آپادانا و حیاط مجاورش بلندتر است. طرح آن به صورت مستطیلی است با محور طولی شمالی- جنوبی كه ۴۰ متر طول و حدود ۳۰ متر عرض دارد و مشتمل است بر یك تالار مركزی ۱۲ ستونی(سه ردیف ۴ تایی) با اتاق های كوچك جانبی، دو اتاق مربع شكل در شمال كه هر یك چهار ستون داشته اند و با اتاق های باریك و بلند جانبی محدود می شده اند و یك ایوان ۸ ستونی( دوردیف ۴ تایی در جنوب، كه به دو اتاق جنبی می پیوسته است.
یك پلكان دو طرفه در جنوب بنا، ساخته‌اند كه از دو سوی به ایوان جنوبی می‌رسد و بر بدنه آنها نقش افرادی كه بره، خوراكی یا ظروف آشپزخانه در دست دارند كنده شده‌است. این افراد را یك در میان در جامه پارسی و مادی (اهل ماد) نشان داده‌اند. پارسیان كلاه شیاردار استوانه‌ای معمول خود را به سر ندارند، بلكه شالی به دور سر و گردن پیچیده‌اند كه چانه‌هایشان را می‌پوشاند. برخی از این افراد ریش و سبیل دارند اما تعدادی بی ریش و سبیل نشان داده شده‌اند كه احتمالاً خواجگان درباری هستند. معمولاً این افراد را خدمتگزاران می‌خوانند، اما چون حمل بره و حیوانات دیگر به داخل كاخ شاهی چندان مناسبتی ندارد، شاید بتوان برخی از آنها را مغانی دانست كه بره قربانی را حمل می‌كنند. بر بدنه جبهه جنوبی سكوی كاخ، یعنی بر دیواره جنوبی پلكان توامان، مجلسی مركب از چند صحنه، نقش كرده‌اند. در مركز، حلقه بالدار یا فر ایرانی را می‌بینیم كه دو ابوالهول در دو سویش نشسته و دستی را به علامت احترام به سوی آن بلند كرده‌اند و پشت سر هر یك ردیفی از درختان نخل نمایان است، زیر این صحنه دو گروه سرباز كمان‌دار نیزه‌ور در جامه پارسی، یعنی كلاه ترك‌دار استوانه‌ای، دامن و قبای چین‌دار و كفش سه‌بندی، مقابل همدیگر صف بسته‌اند و سنگ نوشته‌ای را پاس می‌دارند كه به نام خشایارشا و به خط و زبان فارسی باستان نوشته شده‌است.
ستون های كاخ تچر احتمالاً از چوب بوده، ولی هیچ اثری از آنها نمانده است. كف اتاق ها را با فرش قرمز رنگ ویژه دوره داریوش پوشانیده بوده اند كه اثر آن در اتاق های شمالی یافت می شود.
از شاهان هخامنشی داریوش اول، خشایارشا و اردشیر سوم كتیبه‌هایی در این كاخ به جای مانده‌است. پس از هخامنشیان و در دودمان‌های بعدی، اشخاصی مثل شاپور دوم، عضدالدوله دیلمی، بهاءالدوله دیلمی، علی آق‌قویونلو و سلطان ابراهیم میرزا تیموری از خود كتیبه‌هایی در این كاخ بر جای گذاشته‌اند.
