این دو اثر تاریخی یعنی خانه فخرالدوله و خانه امینی مربوط به دوره قاجاری بوده و متعلق به فخر الدوله (مادر علی امینی) و علی امینی (نخست وزیر پهلوی دوم) می باشد. معماری این دو بنا تلفیقی از معماری سبك اروپائی و معماری سنتی ایرانی است كه می توان آنها را از اولین خانه های ییلاقی اشرافی بشمار برد. این خانه ها علاوه بر یادآوری معماری ایونها در تخت جمشید، معماری، معابد یونانی را در ذهن تداعی می كند كه سقفهای شیروانی و سنتوری جنوبی خانه فخر الدوله و سنتور شمالی خانه امینی نشانگر این نوع تلیق ذهنی می باشد و همچنین سنت معماری ایرانی خود را در ایوانها و ستونهای بكاررفته در دو ایوان حفظ كرده اند.