این بنا در محله دلگشا در كناره خیابان ساحلی بندر عباس، نبش بلوار طالقانی واقع شده و ظاهرا بنای قدیمی آن در سال ۱۷۵ ه.ق توسط زین العابدین ابوالقاسم اوزی بنا شده و در حدود سال ۱۳۵۴ ه ش به غیر از بخشی از شبستان آن كاملا تجدید بنا شده و گسترش یافته است.
بنای قدیمی مسجد مشتمل بر شبستان ستون‌دار با ۱۲ ستون در میانه و ایوان های ستون‌داری در سه جبهه باختری، جنوبی و خاوری بوده است. از این بنا تاكنون بخش ستون‌داری در میانه شبستان جدید باقی مانده كه تنها قسمت درخور توجه و مطالعه بناست. این بخش از شبستان دارای ۱۲ ستون با ساقه‌ای استوانه‌های و پایه‌ای مكعب است كه ستون ها در بالا توسط قوس های جناغی به هم‌دیگر اتصال یافته و زمینه را برای برپا داشتن مسطح تیر پوش فراهم ساخته اند.
ساقه و پایه ستون ها در تعمیرات اخیر با قطعات سنگ نما پوشش یافته است. سر ستون ها و بخش های فوقانی آن ها دارای تزیینات گچی است. بخش های جدید بنا و خاصه نمای بیرونی آن فاقد اصالت تاریخی و هنری است.
بخش قدیمی دارای ستونهای متعدد با سر ستونهای گچبری شبیه به مسجد گله‌داری و مسجد دژگان است. عملیات بازسازی مسجد جامع دلگشا در سال ۱۳۸۴ آغاز شد و در سال ۱۳۸۷ به اتمام رسید. این بنا به شماره ۱۵۹۹ به ثبت آثار ملی ایران رسیده‌است
آدرس: بندرعباس، بلوار طالقانی
