قلعه بردستان مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان دیر، شهر بردستان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۰۴۹ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.قلعه بردستان در شرقی ترین بخش و در یك زمین مسطح درمدخل شهر بردستان بنا شده و بر اثر توسعه روستا بخش هائی از آن تخریب شده است. اما ویژگیهای معماری آن ٬ از قبیل گچ بری ها٬ نوع گوشواره ها٬ غرفه ها٬ دیوارهای قطور و بلند و نهایتا ظرافتی كه در انحنای برج سازی و تاق سازی آن به كار رفته ٬ تاریخ قلعه بردستان را قطعا به قبل از دوره قاجار منتسب می سازد.این ویژگی ها با مختصات معماری قدیمی جنوب ایران و با سبك دیوار سازی ساسانی در شاه نشین ریشهر در بوشهر و پیرهداف زیر راه و سایر بناهای ساسانی متاثر از معماری ایلامی هماهنگی و شباهت زیادی دارد.قلعه بردستان در حال حاضر عبارت است از یك برج سه طبقه و مجموعه ای از اتاق های كوچك تو در تو كه سقف همه آنها تخریب شده و تنها ستون های آنها باقی مانده است.طبقه سوم برج مورد استفاده تدافعی بوده و دارای سكوهائی جهت استراحت و تیركش هائی جهت تیراندازی محافظان قلعه بوده است. مصالح این قلعه شامل سنگ های ساحلی و دریائی ٬ گچ و نوعی ساروج است . قطر برج شش متر و ابعاد طبقات آن ۴*۳ متر می باشد. قطعه ای از دیوارهای جانبی ٬ دو سر در ٬ كمیی گچ بری و آثار مخازن آب انبارهای قلعه هنوز باقی است . گچ بری های باقی مانده نمونه هائی از مقرنس كاری است.محیط قلعه حدود ۳۰۰*۱۵۰ متر است. بقایای چوب سازی كه در محل چهار چوب های درهای ورودی قلعه به جا مانده ٬ هنرمندی و دقت نازك كاران بنا را نشان می دهد. از ظاهر بنا پیداست كه این قلعه در طول حیات خود چندین بار مورد بازسازی قرار گرفته و شاید آخرین بار در زمان محمد خان دشتی در عهد قاجار مرمت شده باشد. در هیچ نقطه ای از این قلعه ٬ كتیبه یا تاریخی كه قابل خواندن باشد هویدا نیست.این قلعه در دوره آبادانی خود كه احتمالا به روزگار دیلمیان بــوده است ، دارای سه دیوار بلند ٬ سه حیاط ٬ چهار برج بیرونی ٬ چهار برج درونی ٬ یك شاه نشین ٬ دو ردیف دیوار داخلی كه هر كدام دارای هشت تا ده اتاق و غرفه و نیز دو غلام گرد انتهائی به عنوان آبدارخانه بوده است. از ظاهر دیوارهای شكسته و پی های باقی مانده چنین بر می آید كه قلعه میانی و حیاط آن با دیوارهای متقاطعی به صورت شطرنجی ساخته شده بوده و اضلاع عمودی و افقی به صورت دیوار ٬ یكدیگر را قطع می كرده و هر یك از این خانه های شطرنجی ٬ خود دارای تاسیسات جداگانه بوده اند. در اطراف دیوار خارجی و نیز در دوران قلعه ٬ آثار نقب ها،خندق ها، راه های پنهانی و مخازن آذوقه و سلاح موجود است.طبیعی است كه این قلعه در تمام طول حیات خود٬ دارای كاربرد ٬ مسكونی و محل ذخیره مواد غذائی و اسلحه بوده است.