این اثر تاریخی كه در بازار بزرگ واقع شده از بناهای قرن ۹ هـ . ق است و مشتمل بر فضای چهارطاقی، گنبد دوپوش، دو مناره و یك ایوان می باشد . بنای كنونی ابتدا مقبره ای بوده كه امیر غیاث الدین بین سال های ۸۰۷ تا ۸۱۷ هـ . ق برای خود بنا كرده و در دوره های بعد به مسجد تبدیل شده است . در حال حاضر مقبره امیر غیاث الدین ملكشاه به مسجد ۷۲ تن معروف است.امیر غیاث الدین ملك شاه، از امرای مشهور دربار تیمور گوركانی بوده كه پنج سال بعد از فوتش (سال ۸۵۵ هجری قمری) بنایی بر قبر او احداث كرده‌اند. بنای آرامگاه یا مسجد امیر غیاث الدین كه در بازار بزرگ و ناحیه سرشور مشهد واقع است، جزو آخرین بناهای مربوط به دوره میرزا شاهرخ است كه مشتمل بر بقعه‌ای با گنبد دوپوش، دو مناره و یك ایوان است. این بنا كه امروزه به نام مسجد ۷۲ تن معروف است و در ابتدای بازار بزرگ قرار گرفته است. در واقع این بنا ابتدا مقبره امیر غیاث‌الدین بوده و بعدها تغییر كاربری داده و به مسجد تبدیل شده است.
ویژگی‌های بنا
بنای آرامگاه به ابعاد حدود ۲۰×۳۳ متر، جمعا حدود ۶۶۰ متر مربع را فرا می‌گیرد. نمای مناره‌ها و غرفه‌ها و ایوان، دارای كاشی معرق بسیار نفیسی بوده كه بیشتر آن‌ها از بین رفته و آن چه باقی مانده، نمونه بهترین رنگ و لعاب كاشی دوره تیموری و صفویه است. ازاره بنا، در اصل كلا از سنگ بوده است.
عرض ایوان جلویی، حدود ۹۵/۴ متر، ارتفاع آن تا لبه بام، ۴۰/۹ متر و عمق ایوان، ۲۰/۴ متر است. ایوان مذكور از نظر كاشی و نقش و تزیینات دیگر، در واقع تابلوی ظریف این مقبره به شمار می‌رود.
امیر غیاث‌الدین ملكشاه
ارتفاع ازاره تمام بنا در نمای جلوی مقبره، ۱۵/۱ سانتی‌متر است. در پایه راست ایوان، بعد از ازاره، یك خوانچه معرق دارای گلدان و گل و بوته به عرض ۶۴ و طول ۱۱۰ سانتی‌متر دیده می‌شود و در بالای خوانچه مذكور، مربع مستطیلی به عرض ۶۴ و ارتفاع ۲۷ سانتی‌متر قرار دارد كه نام معمار مقبره «عمل بن شمس الدین محمد تبریز» در آن نوشته شده است. به نظر می‌رسد كه در پایه چپ ایوان، نام كاتب ذكر شده بوده كه كاشی‌كاری این قسمت از بین رفته است. چون معمار بنای مسجد واقع در تایباد كه در نزدیكی قبر زین الدین ابوبكر تایبادی قرار دارد، همین معمار بوده است، بنابراین نام كامل معمار آرامگاه می‌بایست «احمد بن شمس الدین محمد تبریزی» بوده باشد.
