پارك جنگلی روستای اشبلا بندر انزلی

جنگل روستای اشبلا در بندر انزلی، جنگلی است كه در هم پیچیدگی درختان سر به آسمان كشیده و آواز پرندگانی كه آزاده نغمه سرایی می كنند نظر هر گردشگری را به خود جلب می نماید. زیبایی های جنگل گیسوم تنها مختص یم فصل نیست و بعضا در فصل زمستان و پاییز چشم انداز های خاص خود را دارد.وجود جنگل دریا در كنار یكدیگر سبب شده است كه این منطقه بیشتر از مناطق دیگر مورد توجه قرار گیرد. در جنگل گیسوم ۷۶گونه گیاهی كه ۲۱ گونه ی آن چوبی و مابقی علفی تقسیم بندی می شوند. در كنار گونه های گیاهی،گونه های حیوانی همچون گراز، خرس قهوه ای،آهو، قوچ وجود ارد كه البته به دلیل حضور انسان اصولا دیده نمی شوند.

پارك جنگلی ۵ هكتاری روستای اشپلای انزلی دارای درختانی تنومند با گونه »آزاد» می باشد.این روستا از شمال به تالاب انزلی، از شرق به تربه بر، از غرب به معاف و از جنوب به جیر سر بهمبر محدود است.
به گفته كارشناسان عمر اكثر درختان این پارك به ۴۰۰ سال و طول آنها به ۷۰ متر می رسد.این منطقه  هر ساله در ایام مختلف گردشگران بسیاری را به خود جذب می كند . هم اكنون بوستان روستایی برای استفاده عموم آماده سازی شده است.
“آبكنار” كه بزرگ‌ترین روستای این نواحی است و “اشپلا” كه یكی از روستاهای كوچك اما باصفای  جنوب مرداب “انزلی” است.
دسترسی به این دو روستا از دو طریق میسر است. برای رفتن از طریق مسیر اول باید از “رشت” به دهستان “ضیابر” رفته و از آنجا به سمت “آبكنار” حركت كنید. همینطور بعد از عبور از “آبكنار”، در امتداد تالاب “انزلی” به روستای “اشپلا” می‌رسید. با شروع حركت از “آبكنار” در امتداد این مسیر به ترتیب از روستاهای “تربه‌بر”، اشپلا”، “معافان”، “خمیران”، “كركان”، “سیاه‌خاله‌سر”، “شیله‌سر” عبور خواهید كرد و به دهستان “كپورچال” می‌رسید. بعد از رسیدن به “كپورچال”، كه دهستانی ساحلی است، با طی مسیر در جاده‌ی كنار دریا، از یك سمت به “رضوانشهر” و از سمت دیگر بعد از عبور از دهستان‌های بخش “چهار فریضه” (“كپورچال”، “كچلك‌محله”، “سنگاچین”، “بشمن”) به “بندر انزلی” خواهید رسید. مسیر دوم نیز از بندر “انزلی” شروع شده و همانطور كه ذكر شد، بعد از عبور از دهستان‌های مذكور، به “اشپلا” و سپس “آبكنار” می‌رسیم.

“آبكنار” دهستانی كوچك و آرام در كنار تالاب “انزلی” است كه مردمی خونگرم و مهمان‌نواز دارد و سال‌هاست كه مورد كم‌لطفی گردشگران واقع شده است. شغل اصلی مردم این دهستان، همانند تمامی روستاهای این منطقه، كشاورزی در مزارع برنج و كشت صیفی‌جات و گاهی اوقات باغداری (اكثرا صنوبر و كیوی) است. اگرچه درختان میوه به صورت پراكنده در تمامی مناطق حاشیه مرداب یافت می‌شوند، اما منبع درآمد اصلی مردم این مناطق نیست. همچنین مردان این دهستان گاهی از طریق صید ماهی نیز بخشی از هزینه‌های خانوار را تأمین می‌كنند.