“سد داریوش” كه هم اكنون “سد درودزن” نامیده میشود سدی است خاكی كه بر روی رودخانه “كر” احداث شده است ،این سد در نزدیكی شهر مرودشت استان فارس قرار گرفته و شایدتعجب كنید كه تاریخچه ساخت سد در این محل به دوران هخامنشیان برمیگردد.
در قدیم رشته كوه های زاگرس به نام “كر” یا “كور” خوانده میشد و به همین دلیل هم یكی از مهمترین رودخانه های این رشته كوههای عظیم به همین نام معروف است.رودخانه كر از منطقه اقلید سرچشمه میگیره و یكی از مهمترین منابع تامین آب در این منطقه از استان فارس به شمار میره.
جاری شدن این رود سبب ایجاد مناطق سرسبز و بوجود آمدن آبادی های تاریخی در مسیر اون شده.این رود نهایتا به دریاچه بختگان میریزه.
مناظری از رودخانه كر:
در حدود ۲۴۰۰ سال پیش نیاز به آب در این منطقه برای آبیاری مزارع هخامنشیان را وادار به ساخت سدی در حوالی روستای درودزن كرد.نگرش وسیع داریوش هخامنشی و به خدمت گرفتن مهندسی و همت ایرانیان باعث ساخت یكی از بدیع ترین سازه های آبی در این محل شد.این سد كه با توجه به زمان ساخت یكی از شاهكارهای مهندسی جهان به شمار میره در بهترین نقطه از مسیر رود كر ساخته شده و از همان زمان به نام “سد داریوش” محل تامین آب جهت آبیاری كشاورزان به كار میرفته.
تنها همین شاخصه كافی بود كه در دوره های بعدی این سد مورد بازسازی قرار بگیره و نهایتا در دوران پهلوی با توجه به نیاز ساخت سدی بزرگ ، بهترین محل ساخت در همین نقطه استراتژیك تشخیص داده شد و همین امر باعث شد كه بقایای سد داریوش از این محل به محلی در ۳ كیلومتری آن انتقال داده بشه.
این سد به نام “تنگ دختر” یا “سنگ دختران” هم نامیده میشه و در كنار اون كتیبه هایی مربوط به دوران قاجار نیز به جا مانده.
در سال ۱۳۸۸ هم این سد در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
سد جدید در سال ۱۳۵۱ به منظور تامین آب آشامیدنی و كشاورزی منطقه مرودشت و كامفیروز ساخته شد و جالب است بدانید كه این سد نیز عنوان قدیمی ترین سد خاكی ساخته شده در خاورمیانه رو یدك میكشه.این سد در ابتدا با همان نام “داریوش” شناخته میشد كه بعد ها به نام “درودزن” كه نام روستایی در نزدیكی آن است نامیده شد.
