زَنجانْ مركز استان و شهرستان زنجان در شمال‌غرب ایران و از بزرگترین شهرهای شمال غرب ایران است؛ و براساس آمارنامه‌های منتشر شده دارای ۴۱۶۸۵۱ نفر جمعیت در سال ۱۳۸۹ خورشیدی، نوزدهمین شهر كشور از لحاظ جمعیت محسوب میشود. مساحت شهر زنجان نیز قریب ۸۱كیلومترمربع است.
نام زنجان عربی‌شده واژه زنگان است. مردم منطقه هنوز هم تلفظ زنگان را به كار می‌برند. شهر زنجان در دره زنجان‌چای (از شاخه‌های قزل‌اوزن قرار گرفته و سر راه شوسه و راه‌آهن تهران به تبریز می‌باشد. صنایع دستی از قبیل ورشوسازی و نقره‌سازی و ملیله كاری و چاروق‌دوزی و چاقوسازی و فرش‌بافی (فرش زنجان) آن مشهور است.
زنجان از شمال به شهرستان طارم و خلخال و میانه و از مشرق به سلطانیه و طارم و از جنوب به خدابنده و ایجرود و از غرب به شهرستان ماه‌نشان محدود است و از سطح دریا ۱۶۶۳ متر ارتفاع دارد.
از جمله شرایطی كه فلسفه وجودی شهر زنجان را در منطقه تبیین و توجیه می‌نماید، وجود راه ارتباطی فلات مركزی ایران به منطقه آذربایجان در منطقه، حاكم بودن شرایط مناسب اوضاع توپوگرافی، وجود اراضی مسطح با شیب ۲٪ در منطقه كوهستانی و بالاخره لزوم مركز مبادلاتی تولیدات كشاورزی و ارائه خدمات متقابل به روستاهای حوزه نفوذ به ویژه ایالات پنجگانه مستقر در منطقه بوده‌است می‌رساند كه این پدیده در شكل گیری شهر و محله بندی آن عامل تعیین كننده می‌باشد.
شهر زنجان
تاریخ بنای شهرزنجان را هم زمان با سلطنت اردشیر بابكان دانسته اند و در آن زمان ، آنرا شهین یعنی منسوب به شاه می نامیدند . گفته میشود كه این نام طی قرون و اعصار به زنگان و سپس به زنجان تبدیل شده است . فتح زنجان توسط اعراب در زمان خلافت عثمان و توسط سردار عرب برا,بن عازب صورت گرفت و در این دوره ، این شهر ، شهری آباد و پرنعمت بوده است.در قرون چهارم و پنجم هجری قمری ، زنجان به علت داشتن چراگاه های وسیع ، مورد توجه قبیله های ترك نژاد قرار گرفت و قبیله های گوناگون ترك در زنجان و نواحی مختلف آن ، بویژه در چمن سلطانیه ، مسكن گزیدند.در حمله مغول ، شهر زنجانو آبادیهای اطراف آن آسیب فراوان دید . سپس ایلخانان مغول به این شهر توجه فراوان نشان دادند ، مخصوصا” سلطان محمد خدابنده ، از زمانی كه مذهب تشیع را پذیرفت ، در توسعه این ناحیه كوشید و زمینه تبدیل آن به یك مركز اسلامی رافراهم كرد تا پس از آن در اندك زمانی به یكی از مراكز مهم سیاست و تجارت تبدیل گردد.
تاریخ زنجان در سده های بعدی نیز گزارشگر حوادث مختلف سیاسی است. این شهر شاهد رویدادهای سیاسی ، اجتماعی و مذهبی نظیر شورش علی محمد باب ، مبارزات ملوك الطوایفی ، نهضت مشروطیت ، تاخت و تاز فئودال ها ، درگیری دموكرات های آذربایجان و … بوده است . هرچند برخی از این رویدادها ، رهاوردی جز ناملایمات فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی برای مردم این شهر نداشته اند ، اما هرگز فرهنگ و مدنیت استعماری در این شهر نفوذ نكرده است و اكثر قریب به اتفاق مردم / همچنان در حفظ شعایر مذهبی و سنتی خود پابرجا و اسوار باقی مانده اند . این منطقه زادگاه بزرگانی چون شیخ شهاب الدین سهروردی و علمای نامی دیگری بوده است كه مایه فخر فرهنگ ایرانی و اسلامی هستند .
