شوش یكی از كهن‌ترین مراكز تمدنی جهان است در نتیجه كاوش‌های باستان‌شناسی آثار و بقایایی در آن یافت شده است كه قدمت آن را به دوران ماقبل تاریخ مرتبط می‌سازد. عیلامی‌ها اولین قومی هستند كه شوش را رونق بخشیدند. در دوران تسلط این قوم، شوش آنچنان اعتباری یافت كه به پایتختی برگزیده شد.
شوش پس از تسلط هخامنشیان نیز عظمت خود را حفظ كرد و داریوش هخامنشی آن را به عنوان پایتخت زمستانی برگزید و تا اوایل تسلط مسلمانان عرب همچنان رونق داشت. در زمان ساسانیان، شوش پایتخت زمستانی بود.
از سده دوم تا هفتم ه-ق نیز دوباره رونقی نصیب این شهر گشت ولی با حمله مغولان، عظمت و شكوه آن از میان رفت. از سال هزار و هشتصد و چهل و نه میلادی باستان‌شناسان به كاوش در ویرانه‌های شوش پرداختند و آثار نفیسی از شهر خاموش و متروك شوش بدست آوردند. قلعه معروف شوش در سال هزار و هشتصد و نود و هشت توسط دمرگان بر فراز تپه اكروپل بنا شده است .
مراكز دیدنی
ایوان كرخه
كاخ آپادانا
كاخ اردشیر
قلعه آكروپل (شوش)
هفت تپه
تپه های شوش (شهرشاهی)
تپه های شوش (شهرصنعتی )
معبد زیگورات
معبد برد نشانده
آرامگاه دانیال پیامبر
صنایع و معادن
از صنایع و معادن شهرستان شوش اطلاعات مستندی در دست نیست.
كشاورزی و دام داری
شغل بیش ترمردم شهرستان شوش كشاورزی است. محصول عمده این شهرستان گندم، جو، كنجد و حبوبات می باشد. نهرهای متعددی كه از رود شاهو جدا می شوند به مصرف كشاورزی می رسند. دامداری پس از كشاورزی اصلی ترین شغل مردم ناحیه بوده و انواع فرآورده های دامی و لبنی از تولیدات این بخش محسوب می گردد.
مشخصات جغرافیایی
شوش یكی از شهرستان‌های استان خوزستان است كه از شمال به شهرستان‌های دهلران، خرم آباد و اندیمشك از خاور به دزفول از جنوب خاوری به شوشتر، از جنوب به اهواز و از جنوب باختری و باختر به دشت آزادگان محدود است. شهر شوش مركز شهرستان شوش در َ۱۵ ْ۴۸ طول جغرافیائی و َ۱۲ ْ۳۲ عرض جغرافیایی و ارتفاع ۷۱ متری از سطح دریا واقع شده است. در سرشماری سراسری سال ۱۳۷۵ جمعیت شهرستان شوش ۱۷۳۲۳۲ نفر برآورد شده است. این شهرستان در جلگه خوزستان قرار گرفته و هیچ گونه ناهمواری در آن مشاهده نمی شود به طور كلی این شهرستان دشتی و هموار است. شهر شوش در مسیر راه درجه یك اصلی اهواز- دزفول در۱۱۰ كیلومتری جنوب خاوری اهواز و ۴۰ كیلومتری شمال خاوری دزفول قرار دارد. هم‌چنین راه‌های فرعی شوش به موسیان به درازای ۹۰ كیلومتر و شوش چنانه به درازای ۸۰ كیلومتر است.
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
نام باستانی شوش یا دشت سوسیانا «سوس» بود كه بعد تبدیل به شوش شد. برخی شوش را به معنای خوب و خوش دانسته اند. نام شهرشوش به یونانی «سوسای» بوده و در تورات و قاموس كتاب مقدس آمده است كه شوش یا شوشیان در عبری به معنای زنبق است. در شهر شوش كه در ۱۱۴ كیلومتری شمال اهواز واقع شده تپه هایی به چشم می خورد كه نشانه وجود ۵۰۰۰ سال تمدن بشری در این ناحیه می باشد. تپه های باستانی مساحتی نزدیك به ۴۰۰ هكتار را در بر گرفته كه مجموعا ۴ نقطه مهم «آكروپل»، «آپادانا»، شهر «شاهی»، شهر «صنعت گران»( پیشه وران ) را تشكیل می دهند. آورده اند كه: « سوس از اقلیم سوم و شهری وسط و گرمسیراست و این اولین شهری است كه در خوزستان بنا كردند و هوشنگ برآن عمارت افزود و آن جا قلعه ای محكم ساخت و بر آن قلعه ای دیگر ساخت كه در غایت استحكام بود. شاپور ذوالاكتاف تجدید عمارت آن شهر كرد و شاپور خوره خواند و شكلش بر مثال باز نهاده بود. گور دانیال نبی بر جانب باختری شهر است در میان آب و در آنجا ماهیان انسی اند و از مردم نگریزند و كس ایشان را نرنجاند».
