روستای لامشكن

روستای لامشكن ( بالا لامبشكست )

این روستا با روستاهای لام بشكست پایین و گره گوابر همسایه بوده و در ۳۳ كیلومتری بخش رحیم آباد و ۴۸ كیلومتری جنوب غربی شهرستان رودسر و مسیر جاده ی روستای گره گوابر به مازی بن و سلجه چال واقع شده است . روستای لامشكن جزء منطقه ی پایین اشكور ( اشكور سفلی) می باشد .

پیشینه ی لامشكن

روایت است در گذشته در محل فعلی روستای لامشكن ، یك منطقه ای با گیاهان جنگلی فراوان از جمله تموش ( شاخ وبرگ میوه ی تمشك ) كه دارای تیغ های فراوانی است وجود داشته كه باعث عدم سكونت در آنجا میشد . در گویش گالشی جایی كه گیاه تمشك رشد كند و به دور هم بپیچد را ” لام ” گویند . ” لام ” به زبان فارسی همان جای تاریك و غیر قابل دسترس و پوشیده از گیاهان و درختچه های تیغ دار می باشد . بنابراین برای سكونت در آنجا تصمیم گرفته شد كه ” لام ” را از بین ببرند و به قولی صف در هم پیچیده ی ” لام ” را شكستند و ریشه كن كردند . و نهایتا این روستا به لام بشكست معروف گشت ، هر چند كه تناقضی در نوع گویش نام روستا ی لام بشكست با لامشكن وجود دارد ولی معنای هر دو یكی می باشد .

روستای لامشكن طبق آمار رسمی سال ۱۳۸۵ ، دارای جمعیتی برابر با ۲۵۰ نفر می باشد .

منابع :

جغرافیای تاریخی اشكور / حسن یگانه چاكلی

لامشكن یا لام بشكست
در كتاب جغرافیای تاریخی اشكور و بخش مربوط به جغرافیای روستایی اشكور تالیف حسن یگانه چاكلی نام روستا ” بالا لام بشكست ” می باشد، همچنین در تمامی لغتنامه های فارسی هم نام روستا لام بشكست قید شده است . در كلیه ی آمار گیری های دولتی اسم این روستا لام بشكست بوده است . شاید برای تغییر نام روستا از گویش گالشی به زبان فارسی لام بشكست به لامشكن تغییر داده شده است . آنچه باعث شد تا من چنین نظری داشته باشم اینست كه تمامی پسوند اهالی روستا در شناسنامه هایشان ، لامشكن می باشد . پس نتیجه میگیرم لامشكن نام تغییر یافته ی لام بشكست به زبات فارسی می باشد . در صورت موافقت یا مخالفت نظرات خود را بیان فرمائید .

…………………

۶ سیا ما سال ۱۵۸۵ گالشی / آرنگ اشكوری ( محمد عباس زاده )

***************

دیدنیها:
روستای لامشكن و گره گوابر دارای جاذبه های گردشگری و دیدنی فراوانی می باشند كه نظر هر بیننده ای را به خود جلب میكند .بخشی از جاذبه های لامشكن و گره گوابر كه بخش كوچكی از اشكورات می باشند را معرفی مینمایم :

” خمر دكان “

محوطه ی خمر دكان گره گوابر مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان رودسر ، بخش رحیم آباد،اشكور سفلی ، روستای گره گوابر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۱۰۹۹۹ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

” لولمان دامان یا جنگل لولمان ( loleman ) “

منطقه ای جنگلی و بكر با درختان راش و ممرز(شَرَم) فراوان كه در مسیر جاده ی شوك می باشد . این منطقه جزئی از جنگل های گره گوابر می باشد . منظور از دامان در گویش گالشی ( اشكوری ) جنگل می باشد .

” سیالمه “

منطقه ای جنگلی كه بشتر پوشیده از درخت راش و ازگیل ( كونوس) می باشد و جاده ای برای وسایل نقلیه ندارد . سیالمه در مرز روستای لامشكن و شرمدشت واقع می باشد و منطقه ای برای دامداری گوسفندان می باشد . از جمله حیوانات این منطقه ی جنگلی خرس ، گرگ ، خوك و … می باشد . درخت كونوس معروفی در سیالمه به نام معصومه كونوس دار می باشد كه در نزد اهالی روستای لامشكن شناخته شده می باشد .

” كُندَ چاكان “

چاك در گویش گالشی ( اشكوری ) به معنای دشت می باشد و كُند هم از واژه ی كندی و تنبلی گرفته شده است . روایت است كه در گذشته گیاهی در این منطقه رشد میكرد و چرای این علف برای دام باعث تنبلی و كندی دام میشد. كند چاكان در بین اهالی روستای لامشكن محبوبیت فراوانی دارد ، زیرا مدرسه و زمین فوتبال لامشكنی ها در این منطقه قرار دارد و جوانان لامشكن ساعات زیادی از روز را در آنجا مشغول باز ی می باشند . كند چاكان در خروجی لامشكن به سمت مازی بون قرار دارد .

” سونگیله “

چشمه ای كه در غرب جنگل لولمان قرار دارد و اطراف آن پر از سنگریزه های كوچك و دیدنی می باشد كه حاصل از آب همان چشمه است . در واقع چشمه ای كه تولید سنگریزه می كند . سنگریزه ها گرد گوشه و تیز و به رنگ خاكستری تیره دیده می شود . با كمی اغماض میتوان این منطقه را جزء جنگل های گره گوابر دانست .

” خدا چا “

چاهی بزرگ كه معمولا در تمام فصل سال پر از برف می باشد و در جنوب جنگل لولمان قرار دارد و دارای عمق ۱۵ تا ۲۰ متر می باشد . به نظر من دلیل به وجود آمدن آن احتمالا یك پدیده ی زمین شناسی یا صائقه می باشد . مردم گره گوابر این چاه بزرگ را “خدا چا ” می نامند زیرا بر این باورند كه چاهی با این ابعاد نمی تواند ساخت بشر باشد و قطعا یك قذرت مافوق بشری آن را ساخته است . این چاه یكی از بزرگترین چا های اشكورات می باشد و در گذشته از یخ های موجود در آن در هنگام بروز گرمازدگی استفاده می شد .

” كَلا “

كلا در منطقه ای خورته ( آفتاب گیر ) در روستای لامشكن علیا قرار دارد . زیبایی این منطقه بیشتر به خاطر دید كامل طبیعت بخشی از اشكورات می باشد . وقتی بر بلند ترین قسمت این منطقه كه مربوط به باغ فندق خودمان است بایستید ، روستاهای گره گوابر ، سلجه چال ، شرمدشت ، خراسان پشته ، جیركل ، سجیران ، نیلو ، آغوزبن كندسر ، گرمابدشت ، میلاش ، كوه عروس داماد ، جنگل لولمان ، كوه سماموس (سمام) ، جاده اشكورات به رحیم آباد ، رودخانه ی پلرود و … را مشاهده می كنید .

” كوه عروس و داماد “

این جاذبه مربوط به روستای زیاز می باشد ولی چون در كتاب ” عروس دامات سنگ سیا ببون ” آخرین محلی را كه عروس و داماد برای تهیه آذوقه به آنجا رفتند روستای گره گوابر بود ، شرح مختصری راجع به آن می نویسم . كوه عروس داماد یك كوه سنگی با شیب تند می باشد كه در بالاترین نقطه آن دو مجسمه سنگی به شكل عروس و داماد قرار دارد.كه راه دسترسی آن از سمت جنگل های بالای گره گوابر می باشد ، كه البته راه پر خطری است . آورده اند كه در گذشته های دور پسر و دختری بدون اجازه ی پدر و مادرشان با هم ازدواج می كنند ، تا اینكه در اثر این بی‌حرمتی مورد نفرین والدین واقع شده و در نقطه ای كه در حال حاضر به “عروس و داماد ” معروف است به شكل دو انسان تبدیل به سنگ می‌شوند . البته داستان كامل آن به صورت شعر گیلكی در كتاب ” عروس دامات سنگ سیا ببون ” موجود است . به زودی بخشی از داستان را در وبلاگ خودم قرار میدهم .

منبع :

جغرافیای تاریخی اشكور / مولف : حسن یگانه چاكلی

دانشنامه ی آزاد ویكی پدیا

……………………..

۷ سیا ما سال ۱۵۸۵ گالشی / آرنگ اشكوری (محمد عباس زاده)