بقعه شیخ خلیفه (زین‌الدین علی خلیفه) مربوط به سده ۷ ه.ق است و در شهرستان جهرم، بخش خفر، روستای جزه واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۶۷۸۳ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این آرامگاه مزین به كاشی‌های معرفی است كه قسمتی از كاشی‌های محراب آن در سال ۱۳۱۶ خورشیدی از طرف اداره سابق فرهنگ شهرستان جهرم اقدام به انتقال آن به موزه پارس در شیراز گردیده كه اكنون در این موزه قرار دارد. در این آرامگاه تعداد ۶ گور وجود دارد كه احتمالاً از دانشمندان و برجستگان خفر بوده‌اند. هنوز مقرنس‌های قسمتی از تاق‌ها سالم باقی مانده‌است.
بنای اصلی بقعه شیخ خلیفه به طول ۶ در ۶ متر و دارای ۴ شاه‌نشین در ۴ جهت اصلی است. شاه‌نشین جنوبی یك محراب معرق‌كاری شده بسیار زیبا و نفیس داشته كه در سال ۱۳۱۵ بقایای آن به موزه پارس در شیراز انتقال یافت.این بقعه ساختمانی مرتفع و آجری دارد كه معماری آن به سبك كاخ سروستان و قبر شیخ یوسف در سروستان است. سر در ورودی این بنا حدود ۱۹ متر ارتفاع دارد و بر فراز آن گنبدی آجری ساخته شده كه دارای تزئینات زیبایی است.در ضلع جنوبی بنا ایوانی قرار داشته كه پا ستون‌های آن همانند پا ستون‌های قبر شیخ یوسف در سروستان و ایوان خدای‌خانه مسجد جامع عتیق شیراز است. در این ایوان سنگ قبر قدیمی وجود دارد كه با خط ثلث روی آن عباراتی نگاشته شده است.
در درون بقعه ۶ سنگ قبر قرار دارد كه به صورت موازی قرار گرفتهاند. یكی از این سنگ قبرها متعلق به شیخ زین‌الدین علی‌خلیفه متوفی به سال ۷۹۰ هجری است كه در زیر گنبد قرار دارد.
دومین سنگ قبر كه در میان دو سنگ قبر دیگر قرار گرفته قبر حاجی خلیفه است كه در دو ضلع شمالی و جنوبی آن دو بیت عربی نگاشته شده است و بر سطح بالایی آن، ابیاتی فارسی نوشته شده است.سنگ قبر سوم كه در ضلع شمالی دو سنگ دیگر قرار گرفته در درون خاك فرو رفته است و متعلق به شیخ شمسالدین محمد بن شیخ حاج تاجالدین خلیفه بن شیخ زین‌الدین علی خلیفه است.تاریخ وفات وی را با استناد به تاریخ كاشیكاری و معرق كاری كه بر فراز قبر وی صورت گرفته، ۸۵۴ ﻫجری قمری می‌دانند.
نوع بهره‌برداری از این بقعه، مذهبی بوده كه فرم معماری و كاشی‌های موجود در بدنه بقعه نشانگر این موضوع است.
بقعه شیخ خلیفه در سال ۸۱ توسط سازمان میراث فرهنگی و با شماره ۶۷۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
