بندبن به چه معناست؟
درزبان گیل بند به كمره و دامنه كوه را گویند.
بندبن زیر دامنه كوه.بندبن واجارگاه روستایی مربوط به قضیه واجارگاه میباشد.
محدود است از شمال به واجارگاه و از جنوب سیاهكله و فشكل پشته از مغرب به سلاكجان و از مشرق به سلیم سرا .
این روستا دارای آب-برق -تلفن -گاز كشی -شعبه نفت -مدرسه دخترانه -خانه بهداشت -نانوایی وجاده آسفالته میباشد.دارای مردمی زحمتكش واز پرورش دام -كشت چای و برنج امرار معاش مینمایند.
برابر آمار كشاورزی كلاچای در سال۸۵ تعداد خانوار۹۱و جمعیت آن نزدیك ۴۵۰الی ۵۰۰ نفر میباشد.
آب و هوا
بندبن به علت نزدیكی به دریا و همجواری تنگاتنگ با دامنه های جنگلی,در طول سال همواره دارای آب و هوایی نسبتا سرد, رطوبتی به اندازه ۶۰ تا ۷۰درصدو بارندگی شدید است و حد سرمای طولانی,بخاری ها هم تا اواخر بهار روشن است.
هرچه از شهرستان لاهیجان به طرف شرقی تر گیلان و مازندران برویم میزان بارندگی و برف,به علت همجواری با ساحل دریا بسیار كمتر است واگر هم ببارد بسیار سنگین و خسارت آور است و باعث شكستن وتلخ شدن درختان مركبات و میوه آنها می گردد و به همین دلیل مردم تا رسیدن فصل سرما وباریدن برف,تمام میوه های مركباتی خود را می چینند و در انبارها نگهداری می كنند.
برنجكاری در بندبن
كشت برنج یكی از صنایع اقتصادی در بندبن میباشد كه از قدیم از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده هم به عنوان یك صنعت قدیمی و هم از نظر اقتصادی از اهمیت بسزائی برخوردار میباشد میخواهم صنعت برنجكاری سنتی بندبن را بطور مختصر از ابتداء شرح بدهم .
ابتدا آماده سازی زمینی است كه میخواهند درآینده كاشت برنج آنجا شروع شود
هر خانواری ابتداء مقداری” شلتوك ” كه در بندبن به” جو”معروف است را از محصول سال قبل كه مرغوب بوده البته (مقدار آن بستگی به اندازه متراژومقدار زمینی است كه هر خانوارزیر كشت میبرد)
را داخل یك گونی كنفی ریخته وروی آن را می پوشانند كه قدیما این كاربا ازقاتی(پیلام )انجام می شد و مدت آن هم به اندازه ای است كه جو یا شلتوك آماده جوانه زدن بشود .بعد از آن گونی ها را بیرون میكشند وبا آب نیمه داغی شستشو میدهند ودر یك جائی كه باران آن را از بین نبرد روی هم ریخته و با گونی و پلاستیك روی آن را می پوشانند این عمل باعث میشود گرمای لازم به جهت جوانه زدن جو یا شلتوك مهیا گردد.
این عمل چند روزی بطول می انجامد پس از این مدت شلتوكها كاملا جوانه زده وآماده میشود به خزانه ویا به اصطلاح محلی به “تیم بیجار”یا ” تیم خال” برده وروی آن را با پلاستیك بصورت یك سوله كوچك وطولی به ارتفاع یك متروبه طول ۲ الی ۸ متر ساخته شده ودور تا دور آن را میپوشانند این نیز چند روزی طول میكشد تا وقتی كه كاملا نشاء رشد كرده وآماده كشت بشود
سپس پلاستیك را برداشته نشاء هارا از” تیم خال” یا خزانه برداشت نموده وبه زمین اصلی كشت میبرند در این قسمت زنان نقش اصلی را ایفا میكنند با یك سختی طاقت فرسا كه واقعا سخت میباشد چه میشود كرد چون برنج از نامش كه همان” بارنج” بودن است پیداست. ودر نتیجه عمل داشت شروع میگردد یك دوره (وجین )و(دوباره) {{منظور از( دوباره) همان تكرار وجین است كه در شمال به كلمه (دوباره) معروف گردیده است}}. وجود دارد كه در این عمل علفهای هرز از مزرعه كنده میشود تا برنج براحتی رشد كند به آب فراوان نیز نیاز دارد پس از چند ماه برنج رشد كافی كرده كه به اصطلاح به زبان محلی “برنج بینی “یا همان درو برنج آغاز میشود كه بعد از آن برنج به همراه ساقه به انبار ویا (كندوج) برده تا كاملا ساقه ها خشك شده تا آماده خرمن بشود وپس از خرمن به شالیكوبی برده میشود تا تبدیل به برنج شده تا محصول وارد سبد خانوار گردد
